Occulte verhalen van H.P. Blavatsky en W.Q. Judge

98 OCCULTE VERHALEN
zich naar zijn leerling toeboog, fluisterde hij op een hese en
gebroken toon:
‘Nein, nein! Je hebt ongelijk, mijn Franz! Ik heb je onderwezen,
en je hebt alles geleerd van de grote kunst wat een eenvoudige
sterveling en een gedoopt christen kan leren van een
andere eenvoudige sterveling. Kun je mij iets verwijten als die
vervloekte Italianen om op het terrein van de kunst ongeëvenaard
te heersen hun toevlucht nemen tot Satan en de diabolische
gevolgen van zwarte magie?’
Franz keek zijn meester aan. Daar brandde een sinister licht in
die fonkelende ogen; een licht dat duidelijk zei dat, om zo’n
macht te verkrijgen, ook hij niet zou moeten aarzelen om zich,
lichaam en ziel, aan de Boze te verkopen.
Maar hij zei geen woord en, terwijl hij zijn ogen van het
gezicht van zijn oude leermeester afwendde, staarde hij dromerig
naar de uitdovende sintels.
Dezelfde langvergeten onsamenhangende dromen die in zijn
jonge jaren zo werkelijk hadden geleken, en later volledig waren
opgegeven en geleidelijk uit zijn geest waren vervaagd, drongen
zich nu weer even krachtig en levendig als tevoren aan hem op.
De grimassende schimmen van Ixion, Sisyphus en Tantalus
waren opgestaan en stonden weer voor hem en zeiden:
‘Wat doet de hel ertoe – waarin u toch niet gelooft? En zelfs
als er een hel zou zijn, dan is het de hel die wordt beschreven
door de oude Grieken niet die van de tegenwoordige geloofsfanatici
– een plaats vol bewuste schimmen voor wie u een tweede
Orpheus zou kunnen zijn.’
Franz kreeg het gevoel dat hij gek werd, en instinctief draaide
hij zich om en keek zijn oude meester nog eens in het gezicht.
Toen ontweken zijn bloeddoorlopen ogen de starende blik van
Klaus.
Of Samuel de vreselijke geestestoestand van zijn leerling had
begrepen, of dat hij hem wilde uithoren, hem wilde laten spreken
en zo zijn gedachten afleiden, moet voor de lezer een
even hypothetische vraag blijven als voor de schrijver. Wat er
zich ook in zijn geest afspeelde, de Duitser ging enthousiast