Occulte verhalen van H.P. Blavatsky en W.Q. Judge

EEN BEHEKST LEVEN 45
Nogmaals zwom ik onder de grond en zag en hoorde en onderging
iedere marteling die de hel kan verschaffen; ik beleefde
iedere geestelijke beklemming, bekend aan mens of duivel. Ik
keerde terug en zag dat de noodlottige wijzerplaat en haar wijzer
– na wat me een eeuwigheid leek – evenals tevoren slechts
een halve minuut was gevorderd. Met vernieuwde verschrikking
zag ik hem teruglopen en voelde mijzelf weer worden voortgestuwd.
En zo ging het voort, en voort, en voort, telkens
opnieuw, in wat mij een eindeloze herhaling leek, een reeks die
nooit een begin heeft gehad en waaraan nooit een einde zal
komen.
Het ergste van alles, mijn bewustzijn, mijn ‘ik’ had blijkbaar
het fenomenale vermogen verkregen zich te verdrie- en verviervoudigen
en zelfs te vertienvoudigen. Ik leefde, voelde en
leed in dezelfde tijdsruimte op een half dozijn plaatsen tegelijk,
doorliep verschillende gebeurtenissen in mijn leven uit
verschillende episoden en onder uiteenlopende omstandigheden,
hoewel mijn geestelijke ervaring in Kyoto alles overheerste.
Evenals in de beroemde fuga in Don Giovanni de
hartverscheurende tonen van Elvira’s wanhoopsaria hoog
boven de melodie van het menuet, het lied van verleiding, en
het koor uitklinken, zonder ze te verstoren, zo doorleefde ik
telkens opnieuw mijn afmattende smarten, de onzegbare zielsangsten
bij de vreselijke aanblik van mijn visioen, waarvan de
herhaling op geen enkele manier ook maar iets afdeed aan
mijn wanhoop en verschrikking. Evenmin verzwakten deze
gevoelens in het minst de taferelen en gebeurtenissen die met
dit telkens weer doorleefde in geen enkel verband stonden,
terwijl ze elkaar evenmin in enig opzicht stoorden. Het was
om gek te worden! Een reeks contrapuntische, mentale fantasmagorieën
van het werkelijke leven. Hier was ik en sloeg in
dezelfde halve minuut met koele nieuwsgierigheid de verminkte
overblijfselen gade van mijn zusters echtgenoot, volgde
met dezelfde onverschilligheid als in mijn eerste visioen in
Kyoto de uitwerking van het nieuws op haar geest, en voelde
door deze zelfde gebeurtenissen tegelijk de helse marteling als