Occulte verhalen van H.P. Blavatsky en W.Q. Judge

222 OCCULTE VERHALEN
alle priesters en waarzeggers aanwezig waren. Bezorgd door
een droom die hij de nacht tevoren had gehad, riep de bijgelovige
heerser hen te hulp om deze te interpreteren, met hun kennis
de oorzaken aan te wijzen, en om de volgens de geschriften
voorgeschreven verzachtende maatregelen te nemen. Hij had
gedroomd dat terwijl hij in de tuin wandelde, hij van zijn minister
van financiën een verslag had gehoord van zijn toegenomen
rijkdom, maar er rees plotseling een enorm stenen gebouw voor
hem op. Toen hij verbaasd stilhield, viel het om en scheen hem
en zijn rijkdom te begraven. De droom werd drie keer herhaald
en dit vervulde hem met angst.
De astrologen trokken zich terug en raadpleegden hun boeken.
De remedie was duidelijk, stelde één van hen voor. ‘Laat
de koning morgen een enorme som geld geven aan de eerste
persoon die hij ziet na het ontwaken.’ Deze beslissing werd aanvaard,
en degene die het had voorgesteld was van plan vroeg ter
plekke te zijn zodat hij het geld kon opeisen. De råjå stemde in
met de aanwijzing van de sterren, en trok zich terug voor de
nacht, vervuld van zijn besluit om de volgende dag enorme giften
te geven. Geen boze dromen verstoorden zijn slaap. De
twinkelende sterren bewogen langs het hemelgewelf en van al
die menigten scheen de maan boven de stad te glimlachen alsof
ze, omdat ze dichtbij stond, alles had gehoord en alles wist. In
de koude vroege ochtend, die nog donker was van de belofte
van de dageraad, was de cha .n.dåla – die vroeger Råma was –
straatvuil aan het vegen dichtbij het paleis waar de råjå binnen
juist wakker werd. De laatste ster aan de hemel scheen stil te
staan alsof hij verlangde dat Råma bij zijn vegen langs die kant
van het paleis zou komen waar het raam van de råjå openging.
Langzaam ging de cha .n.dåla verder met zijn taak, langzaam
maar zeker. Langzaam keerde het waakbewustzijn van de råjå
terug, en toen dat terugkeerde, flitste een akelige herinnering
aan zijn droom door zijn hoofd. Hij sprong op van de mat
waarop hij lag, stond op en scheen na te denken.
‘Wat moest ik doen? O ja, geschenken geven. Maar het is nog niet
dag. Maar toch zei het orakel ‘onmiddellijk na het wakker worden.’