Occulte verhalen van H.P. Blavatsky en W.Q. Judge

HET DRAAIEN VAN HET WIEL 223
Terwijl hij aarzelde kwam de arme straatveger buiten dichter
in de buurt van zijn raam. De ondergaande ster leek bijna een
straal door de muur te zenden die hem raakte en hem tegen het
raam duwde. Hij gooide de luiken open om frisse lucht te krijgen,
keek naar beneden en daar stond de arme cha .n.dåla voor
hem met een lendendoek en zonder tulband; hij zweette van de
inspanning, en ging haastig verder met zijn taak; wanneer hij
daarmee klaar was zou het terrein van de råjå schoon zijn en
gereed voor zijn heer.
‘Dank de goden’, zei de råjå, ‘het is het lot; een rechtvaardige
beslissing; aan de armen en de vromen moeten geschenken
worden gegeven.’
Vroeg in de ochtend liet hij zijn ministers en priesters bij hem
komen en zei:
‘Ik geef geschenken aan de deva’s via de armen; ik kom mijn
belofte na. Roep de cha .n.dåla die vanochtend vroeg mijn erf
heeft geveegd.’
Råma werd geroepen en dacht dat hij naar de gevangenis
werd gebracht of werd gedood. Maar de råjå bracht hem in verbazing
door hem vele duizenden roepies te schenken, en toen
de cha .n.dåla flauwviel, meende hij een vreemde bekende geur
te ruiken en zag een oogverblindende gedaante voorbijflitsen.
‘Dit’, dacht hij, ‘is een deva.’
Het geld had Råma rijk gemaakt. Hij vestigde zich en nodigde
geleerde brahmanen uit om anderen te onderwijzen; hij
deelde aalmoezen uit, en op een dag liet hij een enorm stenen
gebouw oprichten met aan beide kanten gebroken ketenen van
steen om weer te geven hoe het lot zijn ketenen had verbroken.
En later vertelde een wijze ziener, een ascetische brahmaan die
zijn leven overzag, hem in het kort,
‘In het volgende leven zul je vrij zijn. Je naam is Råma.’