Occulte verhalen van H.P. Blavatsky en W.Q. Judge

182 OCCULTE VERHALEN
Men noemt Ierland het Eiland van het Lot en zijn bergbewoners
zullen u zeggen dat het altijd een ‘heilig eiland’ is geweest.
Het wemelt er van de verhalen die exacte kopieën zijn van die
van de hindoeyogî’s; het gras schijnt daar zelfs te ruisen als door
het geluid van voetstappen van onzichtbare wezens. Volgens
één overlevering bestond er in heel oude tijden, vóór Albion uit
de wateren oprees, op het eiland een oude academie – of aßrama,
zoals de hindoes het zouden noemen – waar grote adepten
woonden en onderwijs gaven aan hun volgelingen, die vandaar
naar alle landen uitgingen. Ze bleven er tot een bepaalde grote
ramp en verhuisden toen naar . . . In dit verband kan het volgende
citaat van enkele opmerkingen van H.P. Blavatsky in
Lucifer interessant zijn; als men dit leest is het ook nuttig te
bedenken dat er volgens de Griekse overlevering dichtbij
Brittannië een eiland lag, Ierna genoemd, waarheen mensen
reisden om meer over de geheime mysteriën te weten te komen.
Zij zegt 1 :
‘Het is een traditie onder occultisten in het algemeen en
wordt onderwezen als een historisch feit van de occulte filosofie,
dat wat nu Ierland is eens de woonplaats was van de
Atlantiërs, emigranten uit het door Plato genoemde verzonken
eiland. Ierland is enkele duizenden jaren ouder dan de andere
Britse eilanden. We laten het aan de etnologen, antropologen
en geologen over om ‘werkhypothesen’ op te stellen en conclusies
te trekken. De meesters en beschermers van de oude wetenschap
maken er aanspraak op authentieke verslagen te hebben
bewaard en wij theosofen – d.w.z. de meesten van ons – geloven
dit onvoorwaardelijk. De officiële wetenschap ontkent
het misschien, maar wat doet dat ertoe? Heeft de wetenschap
niet eerst bijna alles ontkend wat ze nu aanneemt?’
1 Lucifer, 15 juni 1889, blz. 347.