Occulte verhalen van H.P. Blavatsky en W.Q. Judge

100 OCCULTE VERHALEN
een ogenblik stilte, en sloeg zijn ogen neer.
De oude Duitser liet zijn handen zakken, en met een vreemde
vastberaden blik antwoordde hij zacht:
‘Menselijke ingewanden alleen zijn niet voldoende voor ons
doel; ze moeten hebben toebehoord aan iemand die ons liefhad
met een onzelfzuchtige heilige liefde. Tartini begiftigde zijn
viool met het leven van een maagd; maar die maagd was gestorven
uit een onbeantwoorde liefde voor hem. De duivelskunstenaar
had van tevoren een buisje klaargelegd, waarin hij
haar laatste adem kon opvangen toen zij die uitblies, en zijn
geliefde naam uitsprak, en toen bracht hij die adem over naar
zijn viool. Wat Paganini betreft, ik heb zojuist zijn verhaal verteld.
Het was echter met toestemming van zijn slachtoffer dat
hij hem vermoordde om zijn ingewanden te bemachtigen.
‘O, de macht van de menselijke stem!’ ging Samuel verder
na een korte pauze. ‘Wat kan de welluidendheid evenaren, de
magische betovering van de menselijke stem? Denk je, mijn
arme jongen, dat ik je dit grote, laatste geheim niet zou hebben
geleerd, als het je niet in de armen zou werpen van hem . . . van
wie de naam ’s nachts niet moet worden uitgesproken?’ voegde
hij eraan toe met een plotselinge terugkeer naar het bijgeloof
van zijn jeugd.
Franz antwoordde niet; maar met een kalmte die verschrikkelijk
was om te zien, verliet hij zijn plaats en nam zijn viool van
de muur waar die hing, en met één krachtige ruk aan de snaren
trok hij ze eruit en wierp ze in het vuur.
Samuel onderdrukte een kreet van verschrikking. De snaren
sisten op de kolen, waar ze tussen de gloeiende houtblokken
kronkelden en omkrulden als even zovele slangen.
‘Bij de heksen van Thessalië en de duistere kunsten van
Circe!’ riep hij uit met schuim om de mond en ogen die gloeiden
als kooltjes; ‘bij de furiën van de hel en Pluto zelf zweer ik
nu in uw tegenwoordigheid, o Samuel, mijn meester, nooit
meer een viool aan te raken tenzij ik haar kan bespannen met
vier menselijke snaren. Moge ik voor eeuwig en altijd worden
vervloekt als ik dat doe!’ Hij viel bewusteloos op de grond, met