Occulte verhalen van H.P. Blavatsky en W.Q. Judge

KARMISCHE VISIOENEN 121
boosaardige, onheilspellende grijns. ‘Werkelijk, u bent uit de
ingewanden van uw moedergodin gekropen. U bent niet bang
voor mijn toorn? Het is goed. Maar ik hoef niet de minste angst
te hebben voor uw onbetekenende verwensingen. Ik ben een
gedoopt christen!’
‘Zo, zo’, antwoordt de sibille. ‘Ieder weet dat Clovis de goden
van zijn vaderen ontrouw is geworden; dat hij alle geloof heeft
verloren in de waarschuwende stem van het witte paard van de
zon en dat hij uit angst voor de Alemannen op zijn knieën
Remigius, de dienaar van de Nazarener, ging dienen in Reims.
Maar bent u iets oprechter geworden in uw nieuwe geloof ?
Heeft u niet zowel voor als na uw geloofsverzaking al uw broeders
die vertrouwen in u hadden koelbloedig vermoord? Heeft u
niet trouw beloofd aan Alarik, de koning van de Westgoten, en
heeft u hem niet heimelijk gedood, en de speer in zijn rug gestoten
toen hij dapper een vijand bevocht? En is het uw nieuwe
geloof en zijn het uw nieuwe goden die u nu leren in uw zwarte
ziel boze plannen te beramen tegen Theoderik die u heeft
onderworpen? Pas op, Clovis, pas op! Want nu zijn de goden
van uw vaderen tegen u opgestaan! Pas op, zeg ik, want . . .’
‘Vrouw!’ schreeuwt de koning woest. ‘Vrouw, hou op met
uw onzinnige gepraat en geef antwoord op mijn vraag. Waar is
de schat van het heilige bos, vergaard door de priesters van
Satan en verborgen nadat ze waren verdreven door het heilige
kruis? U alleen weet het. Antwoord, of ik zal, bij hemel en hel,
uw boze tong voor altijd in uw keel stoten.’
Ze let niet op het dreigement, maar gaat rustig en onbevreesd
voort als tevoren, alsof ze het niet had gehoord.
‘De goden zeggen, Clovis, u bent vervloekt! Clovis, u zult
worden wedergeboren te midden van uw huidige vijanden en u
zult de martelingen ondergaan die u uw slachtoffers heeft aangedaan.
Alle macht en roem die u aan hen heeft ontroofd, zullen
u in het vooruitzicht worden gesteld, toch zult u die nooit
bereiken!’ U zult . . .’
De profetes maakt haar zin nooit af.
De koning, ineenduikend als een wild dier op zijn met huiden