Occulte verhalen van H.P. Blavatsky en W.Q. Judge

HHET BLOED VAN DE SLANG
HET WAS EEN OUD en magisch eiland. De grote adepten uit het
Westen waren eeuwen tevoren op de kust ervan geland en hadden
er een tijdlang de waarheid gevestigd. Maar zelfs zij konden
de meedogenloze gang van het lot niet stuiten en wisten dat dit
maar een tijdelijke verblijfplaats was; een plek waar genoeg
geestelijke kracht moest worden geconcentreerd om gedurende
verschillende cyclussen als gist te blijven werken en die een basis
moest zijn waarop in veel latere tijdperken de geestelijke tempel
van de waarheid kan worden opgetrokken. Deze gezegende
wezens verbleven er ontelbare eeuwen en zagen uit de zeeën
rondom andere landen oprijzen, eerst bestaande uit slappe
modder, die later tot aarde en rotsen verhardde. Ze gaven
onderwijs aan het volk en vonden er geschikte leerlingen. Velen
van deze werden discipelen, ijverig, geduldig en trouw. Ik
bevond me onder de geringsten van deze en zwoegde lang en
ernstig gedurende opeenvolgende levens op het Eiland. Het
Eiland werd bekend als het Eiland van het Lot, op grond van
mysterieuze toekomstige gebeurtenissen, die door de grootste
adepten en hun zieners werden voorspeld.
Het lukte me niet het punt te bereiken waarop ik kon verwachten
met de leraren mee te reizen, die zeiden dat ze op een
dag naar andere eilanden moesten vertrekken en slechts hun
zegen konden achterlaten voor de volgelingen die bereidwillig
achterbleven. Wie in opstand kwam, moest blijven maar zonder
de hulp en troost van de benedictie van de gezegenden.
Ten slotte kwam de dag van het afscheid; de koninklijke