Occulte verhalen van H.P. Blavatsky en W.Q. Judge

De echogrot
Een vreemd maar waar verhaal 1
IIN EEN VAN DE AFGELEGEN gouvernementen van het Russische
keizerrijk, in een stadje aan de Siberische grens, voltrok zich
meer dan dertig jaar geleden een mysterieus drama. Ongeveer
zes werst van het stadje P___ , beroemd om het wilde landschapsschoon
en de rijkdom van zijn inwoners – gewoonlijk
eigenaren van mijnen of ijzergieterijen – stond een aristocratisch
herenhuis. Het huishouden bestond uit de heer des huizes,
een oude rijke vrijgezel, en zijn broer die weduwnaar was
en vader van twee zoons en drie dochters. Het was bekend dat
de eigenaar, Izvertzoff, de kinderen van zijn broer had geadopteerd,
en omdat hij een bijzondere genegenheid voelde voor
zijn oudste neef, Nicolaas, had hij deze tot enige erfgenaam van
zijn talrijke landgoederen gemaakt.
De tijd verstreek. De oom begon oud te worden; de neef
werd meerderjarig. Dagen en jaren waren kalm en eentonig
voorbijgegaan toen aan de tot dan toe heldere horizon van het
vredige gezin een wolk verscheen. Op een ongelukkige dag kreeg
een van de nichten het in haar hoofd citer te willen studeren.
1 Dit verhaal is ontleend aan het verslag van een ooggetuige, een
Russische heer, heel vroom en volkomen betrouwbaar. Bovendien zijn
de feiten overgenomen uit politieverslagen van P ___ . Genoemde ooggetuige
schrijft het natuurlijk gedeeltelijk toe aan goddelijke tussenkomst,
gedeeltelijk aan de Boze. – HPB