Occulte verhalen van H.P. Blavatsky en W.Q. Judge

240 OCCULTE VERHALEN
en ontdekte dat er twee huizen aan Jozef en Maria waren gewijd
en kon niet zeggen in welk van beide ik hem had gesproken.
Maar in beide trof ik Spanjaarden aan, Spaanse bedienden en
Spaanse geuren.
In 1884 ging ik naar Londen en was het avontuur vergeten.
Op een dag wandelde ik een oud straatje in om de oude
Romeinse muur aan het Strand te onderzoeken die 2000 jaar
oud zou zijn. Toen ik binnenging en het werk bekeek, zag ik
een man met een buitenlands uiterlijk staan die naar me keek
toen ik binnenkwam. Ik had het gevoel dat hij me kende of dat
ik hem had ontmoet, maar was er totaal niet zeker van. Zijn
ogen schenen niet bij zijn lichaam te horen en zijn verschijning
was tegelijk opzienbarend en aantrekkelijk. Hij sprak met de
suppoost, maar zijn stem hielp me niet verder. Toen ging de
suppoost naar buiten, en hij kwam naar me toe en zei:
‘Bent u het huis van Jozef en Maria vergeten?’ In een seconde
herkende ik de uitdrukking die door de vensters van de ziel
keek, maar toch was dit niet dezelfde man. Vastbesloten hem
niet tevreden te stellen zei ik eenvoudig ‘nee’ en wachtte.
‘Bent u erin geslaagd de weerspiegeling op de zilveren plaat
op de muur te ontcijferen?’ Hier was een volledige identificatie
van de plaats, maar niet van de persoon.
‘Wel,’ zei ik, ‘ik zag uw ogen in Carácas maar niet uw
lichaam.’ Toen lachte hij en zei, ‘dat was ik vergeten, ik ben
dezelfde man, maar ik heb dit lichaam tijdelijk geleend en moet
het in feite enige tijd gebruiken, maar ik vind het nogal moeilijk
het onder controle te houden. Het is niet echt naar mijn zin. De
uitdrukking van mijn ogen kent u natuurlijk, maar ik vergat dat
u met gewone ogen naar het lichaam kijkt.’
Ik vergezelde hem opnieuw naar zijn woning en als ik niet aan
zijn persoon dacht, maar alleen luisterde met de ziel, vergat ik
de verandering. Toch was die altijd aanwezig, en hij was zo
vriendelijk me verslag uit te brengen van enkele dingen die met
hemzelf verband hielden en interessant en boeiend waren. Hij
begon als volgt.
‘Ik liet toe dat ik mezelf bedroog, en in dat toevluchtsoord in