Occulte verhalen van H.P. Blavatsky en W.Q. Judge

226 OCCULTE VERHALEN
‘Een cyclus is voltooid. De grote barrières die de zee tegenhielden,
zijn door hun eigen gewicht bezweken. Van deze kwamen
en komen wij.’
Sneller vloog onze vogel en ik zag dat een groot eiland ten
onderging. Wat van de kust was overgebleven brokkelde nog
steeds af en verdween in de muil van de zee. Er stonden dezelfde
soort luchtwagens als waarin ik me bevond, alleen waren ze
donker en zonder glans. Vergeefs probeerden ze met hun
gezagvoerder op te stijgen, verhieven zich langzaam, vielen dan
neer en werden verzwolgen.
Maar nu zijn we voortgesneld tot waar het water het land nog
niet overstroomde en zien we dat maar een klein aantal glanzende
luchtwagens hier en daar wachten, terwijl hun gezagvoerders
de machtige donkere wagens van de mannen die in het
rood gekleed zijn binnengaan en onbruikbaar maken – mannen
van wie de enorme en verbazingwekkende lichamen slapen als
onder invloed van de damp van een verdovend middel.
Terwijl deze grote rode mannen slapen, voltooien de vlugge
snelle gezagvoerders met zonkleurige jassen het vernietigingswerk.
En nu, hoe snel we ook kwamen, hebben de wateren ons
ingehaald, de zoute adem van de alles verzwelgende diepte
jaagt over ons heen. De zonkleurige gezagvoerders stappen in
hun lichte luchtwagens en stijgen met een zwaai op en laten de
nu ontwakende slapers snel achter zich. De geweldige, roodgeklede
reuzen horen het geraas van de wateren en voelen de
om hen heen rollende koude golven. Ze stappen in hun
wagens, om slechts te ontdekken dat al hun pogingen vergeefs
zijn. Al snel draagt de afbrokkelende aarde hen niet langer en
allen worden door een aanstormende golf overspoeld en in de
muil van de zee getrokken. De verraderlijke oceaan heeft het
laatste spoor van het Eiland opgeëist met een gebrul alsof hij
zich in de overwinning verheugt.
Van al de rode reuzen ontsnapte er slechts één, en langzaam
maar zeker voer zijn wagen omhoog, alsof hij aan de zonkleurige
mannen, die als vernietigers waren opgetreden, wilde ontkomen.
Toen liet mijn gezagvoerder een luide, heldere, doordrin-