Occulte verhalen van H.P. Blavatsky en W.Q. Judge

DE ECHOGROT 63
‘Dat is heel vreemd,’ merkte een van de gasten op, ‘want de
man is helemaal niet van zijn plaats geweest.’
‘Mijn God! wat een buitengewone gelijkenis!’ mompelde een
bejaarde inwoner van de stad, een vriend van de verdwenen
man.
‘Je liegt, jongen!’ riep de vader heftig uit. ‘Ga naar bed; dit is
hier geen plaats voor jou.’
‘Kom, kom,’ onderbrak de Hongaar met een vreemde uitdrukking
op zijn gezicht en sloeg zijn arm om de tengere kindergestalte;
‘de kleine man heeft het dubbel van de sjamaan
gezien dat soms ver van zijn lichaam ronddoolt, en hij heeft dit
voor de man zelf aangezien. Laat hem een poosje bij ons
blijven.’
Bij die vreemde woorden staarden de gasten elkaar in stomme
verbazing aan, terwijl enkelen vroom het teken van het kruis
maakten en naar opzij spuwden, vermoedelijk naar de duivel en
al zijn werken.
‘Tussen twee haakjes,’ vervolgde de Hongaar met bijzondere
nadruk, en hij richtte zich eerder tot het hele gezelschap dan tot
iemand in het bijzonder, ‘waarom zouden we niet proberen
met behulp van mijn sjamaan het mysterie dat over dit drama
hangt te ontrafelen? Bevindt de verdachte zich nog altijd in de
gevangenis? Wat, heeft hij nog steeds niet bekend? Dat is beslist
heel vreemd. Maar nu zullen we de waarheid binnen enkele
minuten weten! Laten we allen stil zijn.’
Hij ging daarop naar de Tehuktchene toe en begon onmiddellijk
zijn vertoning zonder de moeite te nemen de heer des
huizes om toestemming te vragen. Deze stond als aan de grond
genageld, als versteend van afgrijzen en was niet in staat een
woord te uiten. Het voorstel vond algemene instemming,
behalve de zijne; en in het bijzonder stemde de inspecteur van
politie, kol. S ___ , in met het plan.
‘Dames en heren,’ fluisterde de mesmerist, ‘sta me toe dat ik
dit keer anders dan gewoonlijk te werk ga. Ik zal de methode
van de inheemse magie volgen. Ze past meer bij deze woeste
omgeving en is veel doeltreffender, zoals u zult ontdekken,