Occulte verhalen van H.P. Blavatsky en W.Q. Judge

108 OCCULTE VERHALEN
moeilijkste composities. De beroemde Paganini heeft de uitdaging aangenomen.
Franz Stenio zal wedijveren met de ongeëvenaarde violist en
de beroemde ‘Fantasie Caprice’ van laatstgenoemde spelen, bekend als
‘De Heksen’.
Het effect van de aankondiging was magisch. Paganini die
tussen zijn grote triomfen door nooit vergat er zo veel mogelijk
voordeel uit te halen, verdubbelde de gebruikelijke toegangsprijs,
maar niettemin was het theater te klein voor de menigte
die samenstroomde om kaartjes te bemachtigen voor dat
gedenkwaardige concert.
. . . . . . . .
Ten slotte brak de ochtend van de dag van het concert aan, en
iedereen sprak over het ‘duel’. Franz Stenio, die in plaats van te
slapen de lange uren van de voorafgaande nacht had doorgebracht
met het op en neer lopen in zijn kamer als een gekooide
panter, was tegen de ochtend van puur fysieke uitputting op
zijn bed neergevallen. Geleidelijk verviel hij in een droomloze
sluimer als van de dood. Bij het aanbreken van die sombere winterse
dag werd hij wakker, maar vond het te vroeg om op te
staan en viel weer in slaap. Toen kreeg hij een levendige droom
– zo levendig, zo levensecht, dat hij door het afschuwelijke
realistische karakter ervan er zeker van was dat het een visioen
was en geen droom.
Hij had zijn viool op de tafel naast zijn bed gelaten, opgeborgen
in haar kist waarvan hij de sleutel altijd bij zich droeg. Sinds
hij haar had bespannen met die verschrikkelijke snaren, liet hij
haar geen moment uit het oog. Overeenkomstig zijn besluit
had hij haar niet meer aangeraakt sinds zijn eerste test, en zijn
strijkstok had de menselijke snaren slechts één keer aangeraakt,
want hij had sindsdien altijd op een ander instrument geoefend.
Maar nu in zijn slaap zag hij zichzelf naar de gesloten vioolkist
kijken. Iets erin trok zijn aandacht, en hij merkte dat hij zijn
ogen er niet vanaf kon houden. Plotseling zag hij de bovenkant
van de kist langzaam omhoogkomen, en in de spleet die zo