Occulte verhalen van H.P. Blavatsky en W.Q. Judge

De bezielde viool
IIN HET JAAR 1828 kwam een oude Duitse muziekleraar naar
Parijs met zijn leerling en vestigde zich onopvallend in een van de
rustiger buitenwijken van de wereldstad. Eerstgenoemde verheugde
zich in de naam Samuel Klaus; de tweede luisterde naar
de meer poëtische naam Franz Stenio. De jongere man was violist,
en bezat, zoals het gerucht ging, een buitengewoon, aan het
wonderbaarlijke grenzend talent. Maar omdat hij arm was en nog
geen naam had gemaakt in Europa, bleef hij enkele jaren in de
hoofdstad van Frankrijk – het kloppende hart van de zo veranderlijke
mode van het vasteland – onbekend en niet gewaardeerd.
Franz was afkomstig uit Stiermarken, en op het moment van de
gebeurtenis die nu wordt beschreven was hij een jongeman, een
flink stuk onder de dertig. Hij had een filosofische en dromerige
aard, had alle mystieke eigenaardigheden van een waar genie, en
deed denken aan enkele helden uit Hoffmanns Fantastische Vertellingen.
Het begin van zijn leven was heel ongewoon geweest,
in feite heel excentriek, en om dit verhaal beter te kunnen begrijpen,
moet zijn levensverhaal kort worden verteld.
Hij werd geboren bij heel vrome plattelandsmensen in een
rustig dorp in de Stiermarkse Alpen; en werd grootgebracht
‘door de plaatselijke dwergen die over zijn wieg waakten’; hij
groeide op in een merkwaardige atmosfeer van demonen en
vampiers die zo’n belangrijke rol spelen in het huishouden van
elke Stiermarker en Sloveen in Zuid-Oostenrijk; later studeerde
hij in de schaduw van de oude kastelen langs de Rijn in Duits-
I