7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
su töküb qaçardı. Amma bir dəfə özünü yuxuluğa vuran İmran Zeynəbin
biləyindən yapışıb stəkanı almış və onun özünü islatmışdı.
İndi o nədənsə bunları xatırladı. Birdən onda İmranın başını sığallayıb
sinəsinə basmaq arzusu doğdu. İmran gərnəşib oyanmasaydı, bəlkə də belə
edəcəkdi.
İmran oyananda Zeynəb dərhal özünü yığışdırdı.
- Ədə, bu zamanacan yatmaq olarmı Günortadır.
İmran gözlərini ovuşdurub qalxdı. Doğrudan da yatıb qalmışdı. Tez ayağa
durdu. Yaxındakı arxa doğru qaçdı. Köynəyini soyundu. Ayağının birini arxın bu
qırağına qoynb yuyunmağa başladı. Gün yenicə qalxırdı. Havanın soyuq
olmasına baxmayaraq İmran ləzzətlə yuyundu. Qurulanıb köynəyini geyəndən
sonra Zeynəbin yanına qayıtdı.
Qız süfrə açmışdı. Ocaqda çörək kövrəltmiş, çay dəmləmiş, Tükəzban
xalanın göndərdiyi pendiri, yağı süfrəyə qoymuşdu. İmran otun üstə sərilmiş
süfrədəki səliqəni görüb zarafat elədi:
- Belə qızdan kim inciyər
- Dil tökmə, otur çörəyini ye.
- Niyə acıqlanırsan
- Bəs neyləyim Lap çöl quşu olubsan. Yazıq arvadın gözünün yuxusu da
qaçıb.
- Heç nə olmaz.
- Eh, siz oğlanlara nə var, daş kimi şeysiniz, nə dil anlayırsınız, nə söz
qanırsınız.
- Bura bax, deyəsən sözlü adama oxşayırsan
- Sözum odur ki, səpinim geri qalıb, - deyə Zeynəb söhbəti dəyişdi.
- Tez ol, çayın soyuyur.
İmran traktorçuları çağırdı;
- Gəlin, Zeynəb sizi qonaq eləyir. Rüşvət verir ki, çiyidi yaxşı səpsiniz.
Çay-çorəkdən sonra dərhal işə girişdilər. Bir azdan İmranı üçüncü briqadaya
çağırdılar.
Günortadan gün əyiləndə Kazım gəldi. Bir qədər düşərgənin ətrafinda
fırlandı, çiyidləri yoxladı, səpilən yerlərə baxdı və traktorçuların yanına getdi.
Zeynəbin sahəsi səpilib qurtarırdı. Traktor iki dəfə o başa qayıdandan sonra
dayandı.
- Bu da Zeynabin yeri! - deyə traktorçu Əli dərindən nəfəs aldı.
Kazım sakitcə ona yaxınlaşdı. Cibindən qutunu çıxanb papiros təklif etdi, özü
də birini yandırıb qutunu şaqqıltı ilə örtdü.
116