7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
- Yaxşı, qoy sən deyən olsun. Stulda oturaq. Görürəm şəhərli olub gedibsən.
Yəqin bardaş qurmağı da yadından çıxardıbsan. Onlar stul çəkib qabaq-qabağa
əyləşdilər. Kosaoğlu yavaşca papiros eşməyə, İmran otağı nəzərdən keçirməyə
başladı. Divarlara vurulmuş xalçaların üstündən cürbəcür şəkillər və işləməli
tikişlər asılmışdı. Balıq bədənli qızlar, uzunboğaz hacıleyləklər, topla oynayan
pişiklər... Görünür, Şahnaz öz zövqünə görə tikdiyi tikişləri və şəkilləri bir-birinə
yaraşdıraraq divardan asanda da heç kimlə məsləhətləşməmişdi- Bir az aşağıda
çoxlu foto-şəkil vardı. İmran müxtəlif şəkillər içərisindən əllərini çarpazlayaraq
sinəsinə dayamış Şahnazın ona baxdığinı gördü. Qızıl dişinin parıltısı da nəzərə
çarpırdı. Ondan sağda Kosaoğlunun, Sayalının, uşaqların və İmranın tanıya
bilmədiyi başqa adamların şəkilləri vurulmuşdu. Evin içi başdan-başa gəbə ilə
döşənmişdi. Aşağı küncdə güzgülü paltar şkafı, onun yanında müxtəlif şüşə
qablarla dolu bufet qoyulmuşdu. Pəncərə tərəfdə batareya ilə işləyən "Rodina"
radioqəbuledicisi yerləşdirilmişdi.
Kosaoğlu gözaltı İmranı süzüb gülümsündü. Sanki öz cah-cəlalı ilə onu
heyran etdiyinden həzz alırdı.
Qapı açıldı. Şahnaz stolun ətrafında dolanıb bufetə doğru gəldi. Otağı ətir
bürüdü. O indi dikdaban qara lak ayaqqabı, nazik corab və son dəbdə tikilmiş
şifon don geyinmişdi. Elə bil onun beli bayaqkından xeyli nazilmişdi,
gözəlləşmişdi. Bu nazik paltarda qızın titrəyən bədəni, ağ, ətli qolları daha
qəşəng görünürdü. Bacısı qizını gözdən keçirən Kosaoğlu özünü saxlaya
bilmədi:
- A bala, yaylamayıbsan ha, əyninə özgə paltar geyinsənə!
- Heç nə olmaz, istidir, - deyə Şahnaz bufeti açıb qabları cingildətdi. O
fırlanıb otaqdan çıxarkən Kosaoğlu yənə dilləndi:
- Bibinə de, çaydan-zaddan qoysun.
- Özüm hamısını bilirəm.
Ortalığa yenə sükut çökdü. İmran nə üçün çağırıldığını düşünür, ona
göstərilən bu mebribanlığa bir məna verə bilmirdi. Kosaoğlu isə söhbətə necə
başlayacağını fikirləşdi. Arada Şahnaz otağa gəlməsəydi, onlar uzun zaman
beləcə qalacaqdılar. Şahnaz, əlində iri bir albom, içəri girdi. Üzünü dayısına
tutub dedi:
- Bu saat hər şey hazır olacaq, - o, albomu İmranın qabağına qoydu. - Al
bax, darıxma. Bilirəm şəhər adamları belə şeyləri çox xoşlayırlar.
79