7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
Yoldaş Fətullayev keçib sədrin yerində oturdu. Gözü qaranlığa alışana qədər
susdu. Sonra qırıq divana, bir də divar boyu düzülmüş sınıq-salxaq oturacaqlara
baxdı. Gözünü hərləyib his basmış tavana, qaralmış divarlara nəzər saldı.
Masanın üstündəki çırağın şüşəsi də, dəmir sobanın trubası yerləşdirilmiş divar
da qaralmışdı. Yoldaş Fətullayev qanrılıb geri, arxa tərəfdəki divara baxdı.
Leninin parçada toxunulmuş şəklini də his basmışdı. Qaşqabağı turşaldı. Şura
sədri elə bil onun ürəyindən keçəni başa düşdü.
- Yoldaş Fətullayev, ehtiyat iyidin yaraşığıdır. Belə qaranlıq eləmişəm ki,
içəri girən məni görməsin, amma mən onu görüm.
- Çox da qorxaq olma, a kişi, dur pəncərələrin taxtasını aç. Qoy içərinin
havası dəyişsin.
Xətrimə dəyirsən, yoldaş Fətullayev, mən qorxaq deyiləm. Gecələr hamı
yuxuya gedəndə yarğanların dibində, cərələrdə qaçaq-quldur axtarıram.
- Yaxşı-yaxşı, incimə. Gəl yaxın otur.
Qaybalı kişi stul çəkib oturdu və diqqətlə Fətullayevin üzünə baxdı.
Fətullayev yan çantasını açdı və möhürlü kağızlardan birini götürüb, xeyli
diqqətlə baxdı və sonra itirdiyini sətirlərin arasından tapmış kimi dilləndi:
- Çoban Kərəməli sizin kənddəndirmi
- Xeyr, yoldaş Fətullayev, bizim kənddə elə adam yoxdu.
- Bəs, aşıq Qarnet necə
- Evdə olar. Dustaqlıqdan yenicə qayıdıb, - deyə Xondulu tələsik cavab verdi.
- Get, onu bura çağır.
Xondulu dərhal ayağa durdu. Bir azdan aşığı qabağına salıb gətirdi.
Fətullayev onun səliqəli nimdaş paltarına baxdı. Kişi qaladan buraxılandan sonra
xeyli yaxşılaşmışdı. Fətullayev ilan kimi onun üstünə fısqırdı:
- Yenə qaçaqlara saz çalırsan
Çalanda nə olar.
Fətullayev kişinin ətrafında fırlandi və istehza ilə gülümsündü.
- Keçən dəfə yaxanı qurtardın, amma bu dəfə əlimdən heç yana qaça
bilməyəcəksən. - Fətullayev birdən-birə ciddiləşdi və aşığın üstünə qabardı. -
Səni kim qaçırtdı
Qarnet ağa diksindi. Əlini köynəyinin cibinə salıb, qatlanmış bir kağız
çıxartdı.
340