7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
- Yox, Kosaoğlu, - Nəsib dayı ayağa durdu, - o arşınla sənə heç kəs bez
verməz. Pambıq əkilib, özü də becəriləcək.
- Mən də onu deyirəm də. Qoy dursun. Aktı da cıraq.
- Qurban, bəsdir özünü bilməməzliyə vurduğun. Bu iş kolxozun işidir.
Komissiya gələr, heyət qərar çıxardar, ona müvafiq də hərəkət edərik.
- Bəs sənin öz fikrin nədir
- Mənim fikrim budur ki, akt bağlayıb həmin yeri kolxozun planına daxil
edək.
- Yox, Nəsib, mən buna qol qoya bilmərəm. Sənin fikrin bizi bütün
rayonda biabır eləməkdir.
- Bunu gərək əvvəlcədən fikirləşəydin.
Kosaoğlu ayağa durdu, onun alt dodaği sallandı.
- İndi nə demək istəyirsən
- Bəs sən nə demək istəyirsən
- Mən dedim, gəl bu işi açıb-ağartma. Öz aramızda Kazımın cəzasını
verərik.
- Bu işdə müqəssir təkcə Kazım deyil.
- Yoxsa məni də ona qatmaq istəyirsən Yox, Nəsib, onu bacarmazsan.
Səninlə belə yavaş danışmağıma baxma. Mən istəyirəm aramızda ziddiyyət
olmasın. İndi ki belədir, özünü gözlə, mənə də Kosaoğlu deyərlər!
- Kosaoğlu, - deyə gözlənilmədən Nəsib dayı qımışdı. - Gəl sən artistlik
eləmə. Mən sənin bu üzündən baxanda o üzünü görürəm.
Ümumi iclasda məlum olar.
- Məni iclasla qorxudursan.. Mən elə şeyləri çox görmüşəm. Qoy olsun.
Gərək camaat kimin tükünü didəcək. Sizin, yoxsa mənim!
- Qurban, bunları çox eşitmişik, təzə sözün varsa, onu de.
Kosaoğlu qapını hirslə çırpıb çıxdı...
Rayonda açılmış tibb məktəbi şəhərin qurtaracağında, pambıq məntəqəsinin
qarşısındakı ikimərtəbəli binada yerləşmişdi. Tibb məktəbində oxuyan qızlar elə
burada da yaşayırdılar. İkinci mərtəbə onların yataqxanası idi. Hər gün dərsdən
sonra qızlar məktəbin həyətində,
19
159