7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
Uçitel atlıları görüb həyətə çıxdı. Salam verdi. Və ehtiyatla soruşdu:
- Xeyirdimi, a Əmrah Nə əcəb sizdən
Əmrah dabanı üstdə fırlanıb Uçitelə köntöy cavab verdi:
- Bu müəllim uşaqdır, ağli bir şey kəsmir. Bəs sənə nə olub Mən sözümü
dedim. İndi ona de ki, ağlını başına yığsın.
O, quş kimi sıçrayıb atın belinə qalxdı. Dəstə bir göz qırpımmda məktəbdən
uzaqlaşdı.
Uçitel gecə kurslarından və kəndə yayılan zümzümələrdən sonra səksəkəli
idi. O, belə bir hadisənin olacağından qorxurdu. Mürsəlin xəbəri olmadan onu
gözdən qoymur, duruşuna, oturuşuna fikir verirdi. Hətta bir-iki dəfə
qəsdlənmişdi ki, onunla söhbət etsin, bəzi məsələləri ona başa salsin. Ancaq
onun bir gənclik ehtirası ilə məktəbə vurulduğunu görəndə qəlbinə dəyməmişdi.
İndi Əmrahın məktəbə gəlməsi onun sümüyünü çaxnaşdırmış və ürəyinə qorxu
salmışdı. Mürsəl də çaşıb qalmışdı. Uçitel bu cavan oğlanın sirsifətindəki qəzəb
qarışıq kədəri, şaşqınlığı görüb onu acı düşüncələrdən ayırmaq istədi. Əvvəlcə
özünə toxtaxlıq verib gülümsündü, sonra Mürsəlin qolundan yapışdı.
- Gəl içəri gedək, bala, yaman üşüdüm. Deyəsən, hava soyudu. Mina xalanın
təzəcə dəmlədiyi samovar çayından bir-iki stəkan içib qizışaq. Ağzımıza bir-iki
tikə çörək alaq. Fikir eləmə. Belə sözləri çox eşitmişik və çox da eşidəcəyik.
Mürsəl özünə gəlməmiş Uçitel bir ata kimi onun qolundan yapışıb içəri
apardı. Mürsəl sakitcə çayını içdi. İştahası olmasa da, bir-iki tikə çörək kəsdi.
Uçitel gördü ki, onun fikri uzaqlardadır, çox uzaqlarda. O nə isə düşünür, nəyi
isə ölçüb-biçir və vəziyyəti aydınlaşdirmağa çalışırdı. O, isti məxməri çaydan bir
stəkan da içib üzünü Uçitelə tutdu.
- Bəs nə olsun, onların qabağından qaçaq Onlar meydanda at
oynatsınlar, biz dö durub baxaq Bəlkə boynumuzu büküb qabaqlarında diz
çökək
Uçitel gülüınsünüb əlini onun çiyninə qoydu.
- Tələsmə, oğlum, hər şeyin vaxtı var. Zorakılıqnan heç nə olmaz.
Atalar deyib ki, saxla samanı, gələr zamanı.
- Zamanı çox gözləmək olmaz. Ona təkan vermək lazımdı. İnqilab
yaratmaq lazımdır. Eşitməmiş olmazsınız, dahilər deyib ki, inqilab zamanın
əvəçisidir. Zorakılıq olmasa, uşaq dünyaya gəlməz.
- Yarımçıq doğulan uşaq da çox yaşamaz: ya anadan olan kimi ölər, ya da
ağıldan naqis olar. Təbiətin də, cəmiyyətin də öz əbədi və
299