7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
Nəsib dayı sakitcə ona cavab verdi:
- Yoldaş Kosaoğlu, bir az səbr elə, qoy camaat sözünü desin.
İclas davam edirdi. İndi də Zeynəb danışırdi:
- Heç kəsin Kərim kişini kolxozdan qovmağa ixtiyarı yoxdur. Onu deyən
qulağının dibini görər. Hələ siz gərək ona mükafat verəsiniz ki, qoca ola-ola
kolxoza kömək eləyir. Kərim dayının yaşı altmışı ötüb, hökumətimizin də qərarı
var. O, işləməməlidir. Amma işləyir! Heç olmasa ildə yetmiş beş əməkgünü alır.
Bəs sənin arvadın neçə əməkgünü alır, yoldaş Kosaoğlu, hə Minimum
əməkgünü varmı Əgər kənddən adam sürgün olunmalıdırsa, birinci sənin
arvadını sürmək lazımdır.
Yenə səs-küy qalxdı.
- Düz deyirsən, dilinə qurban olum.
- Ay gözünə dönüm, qız deyil ki, od parçasıdır.
- Od olsa da özünü yandıracaq.
- Yandırmaz!
- Görərsən!
Nərgiz müəllimə diqqətlə Zeynəbə qulaq asırdı. Onun qorxmazlığı, kişi kimi
sinəsini gərib danışması müəlliməni valeh etmişdi. O hətta ürəyində Zeynəbə
qibtə edirdi: "Kaş ondakı cəsarətin yarısı məndə olaydı. Gör necə də camaatın
üzünə şax baxır. Doğrudan da oddür".
Nəsib dayının ürəyi dağa dönmüşdu. İmran isə sakit qıza baxırdı. Bayaqdan
azacıq həyəcanlanan aqronom indi Zeynəbi görüb sakitləşmişdi. Camaat nəfəsini
çəkib onun sözünə davam etməsini gözləyirdi.
- Mən heç kəsin əvəzinə işləmək İstəmirəm. Qoy hər kəs gəlib normasını
becərsin. Bizim kolxoz sədri dinəndə geroyluqdan danışır, elə fikri-zikri odur ki,
bir təhər eləyib döşünə ulduz taxsın.
- Bəs sən istəmirsən
- İstəyirəm, niyə istəmirəm! Ancaq fırıldaqla yox, namusla!
- Nə fırıldaq
- Bu saat, heç darıxma, hamısını bir-bir ovcuna qoyacağam. Bizim kolxoz
sədri hər briqadirə tapşırıb ki, əlavə pambıq əkin ki, planı artıq dolduraq.
- Yalandır! - dcyə Kazım yerindən xırıldadı.
- Heç atılıb düşmə, bu saat sübut eləyəcəm. Elə İmranla Kosaoğlunun
davası da bunun üstündədir. O deyir artıq yer əkəcəm, İmran deyir qoymaram,
elədirmi
173