7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
O yenə güldü. İmran azacıq qızarıb, başı ilə ehmalca Nərgiz müəlliməni
göstərdi. "Ayıbdır, yad adam var" demək istədi. Zeynəb onun ürəyindən keçəni
dərhal başa düşüb daha bərkdən güldü.
- Nə olsun, süzün düzünü deyəndə acığın niyə tutur Qoy elə Nərgiz
müəllimə də bilsin ki, özün bir şey deyilsən.
- Yaxşı, az şitlik elə!
- Deyəsən, Kosaoğlu kimi doğru sözdən sənin də xoşun gəlmir.
- Kosaoğluyla nə işin var
- Nə tez tərəf durdun Amma o sənin gəldiyini eşidəndə, ağlım kəsmır ki,
sevinsin. Hələ özünü görməmişdən qəzetdəki şəklinə baxıb ağız-burnunu əyirdi.
İmranın qaşqabağının töküldüyünü görən Zeynəb güldü.
- Ürəyini sıxma, ona elə sözlər dedim ki, daş dəymiş ayı kimi
donquldana-donquldana qaldı.
- Ağsaqqal kişidir, elə söz danışma. Əlbət zarafat eləyirmiş. Kosaoğlu
dünya görmüş kişidir. Gözümüzü açandan onu kolxozda görmüşük. Pis sədr
deyil.
- Sən deyən olsun, - Zeynəb çiynini çəkdi. – Görükən dağın dibi yaxındır.
Tükəzban xalanın eyvandan səsi gəldi. Zeynəb çayniki götürüb çıxdı. "Bu
qızdan heç nə başa düşmürəm" - İmran fikrə getdi...
Gurhagur yanan dəmir peçin istisi otağı bərk qızdırdı. Çarpayıda, yumşaq
yorğan-döşəkdə yatan Qurban Kosaoğlu yuxulu-yuxulu sinəsini qaşıdı, arxası
üstə döndü. Qolları çarpayıdan sallandı. Azacıq sonra otağı fısıltı götürdü.
Bədənnüma güzgünün qabağında olurub qaş-gözünə sığal verən Sayalı ərinin
səsini eşidib geri döndü. Onun üstünün açıldığını görüb ayağa durdu. Döşəməyə
düşmüş yorğanı götürüb onun üstünə ortdü. Onun iri döşləri Qurbanın sinəsinə
toxundu. Sayalı xeyli ərinin başı üznrində dayandı. Qurban nəfəs aldıqca qalın
dodaqları aralanır, papiros çəkməkdən saralmış dişləri görünürdü. Ətli gözlərinin
yanları qırış-qırış idi. Ülgüclə qırxılmış başı yastığın üstündə parıldayırdı. Nəfəs
aldiqca xırıldayırdı.
2
19