7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
- Hansı oğlan ki onları saymır, dalınca düşüb dəli-divanə olurlar.
Dərdlərindən ölənə isə məhəl qoymurlar.
- Elə sizin də xasiyyətiniz bizimki kimidir.
Məmməd bir az susduqdan sonra yenidən dilləndi:
- Şahnaz...
- Nə var
- Bir söz desəm xətrinə dəyməz ki
- De görüm.
- Axı bu İmranda nə tapmısan ki, əl çəkmək istəmirsən Sən deyib-gülən
bir qızsan, ərin də gərək çalıb oynayan bir adam olsun.
İmranın qaşqabağından zəhər tökülür. O sənin qədrnıi nə biləcək Canım
üçün, düz sözümdür. Zər qədrini zərgər bilər. Onun fıkri-zikri işdir.
Sən də ömrünü-gününü belə adamla çürütmək istəyirsən Ay qız, hayıf
deyilsən Cavanlıq bir də məgər əlinə düşəcək
Məmmədin sözləri Şahnazın ürəyindəki qüssəni yavaş-yavaş dağıdırdı. O,
yanında qədrini bilən bir adam olduğunu yəqin edib sevinir, "doğrudan da, mən
İmranın nəyinə aşiq olmuşam - deyə düşünürdü. - Ağrım ürəyinə! O da
oğlandır Mənim kimi bir qıza heç gözünün ucuyla da baxmır. Keyin birisidir,
heç nə başa düşmür. Doğrudan da o mənim qədrimi nə biləcək Elə əvvəldən də
nahaq yerə Sayalı bibimin sözünə baxdım".
Məmməd asta-asta sözünə davam edir, Şahnazın qaş-gözünü, boy-buxununu
tərifləyirdi. Şahnaz gah maşının güzgüsündə özünə baxır, gah da Məmmədin
ipək köynəyinin altından aydınca görünən qabarıq və geniş sinəsinə, qüvvətli qol
əzələlərinə nəzər salırdı. "Bunun İmrandan nəyi pisdir Top kimi oğlandır. Özü
də neçə ildir dalımca sürünür".
Onlar çox dolandılar. Axşam üstü Dəlidağın ətəyindəki "Damcılı" bulağın
yanında dayandılar.
Hava sərinləşirdi. Mamırlı daşların arasından dumduru su şırıltı ilə axıb
gedirdi. Əvvəlcə Şahnaz, sonra da Məmməd sərin suda əl-üzünü yudu. Məmməd
pendir-çörək çıxartdı. Hətta, bir qarpız da götürüb bulağın soyuq suyuna qoydu.
- Bunları haradan aldın - deyə Şahnaz teəccüblə soruşdu.
- Bəs sən şoferləri nə bilirsən İstəyirsən araq da gətirim.
- Yox, mən içən deyiləm.
- Nahaq.
165