7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
- Mənə qulaq asmayan xeyir tapmaz, bala, - deyə Kosaoğlu qaş-qabaqlı
halda dilləndi. - Yenə deyirəm, köhno bazara təzə nırx qoyma.
Orda-burda ağzına gələni danışma. Nə qədər ki, burda kolxoz sədri mənəm,
mən deyən də olacaq. Eşitdinmi Səni çağırmaqda da məqsədim odur, deyəm ki,
başıni aşağı sal, işində ol. Ağranomsan, ağranomluğunu elə. Daha o yan-bu yana
əl atıb, ona-buna qoşulma, sonar peşman olarsan. Gözünü sil, mənə düz bax,
mənə Kosaoğlu Qurban deyərlər! Kosaoğlu artıq hədəyə keçmişdi. Qəribə bir
vəziyyət əmələ gəlmişdi. Nə qonaq qonağa bənzəyirdi, nə də ev sahibi qonaq
sevənə.
İmranın pərt olduğunu gönən Şahnaz sözə qarışdı:
- Ay dayı, sən Allah, qoy görək, evdə də iclas açmasan olmur İmran, sən
ona fikir vermə. Dayımın xasiyyətidir. İdarədə o qədər dava salır ki, evdə də dinc
dura bilmir.
- Düz deyirsən, a bala, - deyə Sayalı onun sözünü təsdiq etdi, - bu kişi lap
xarab olub. Patefondan-zaddan oxutdur.
Şahnaz dərhal valları İmranın qabağına tökdü.
- Yaxşı havalardan seç.
Lakin Şahnazın səyi hədər idi.
İmran durub paltosunu geydi. Bununla belə, Şahnaz yenə geri çəkilmədi,
qapının ağzında sinəsini qabağa verib onun yolunu kəsdi.
- İti açmışam, heç yerə gedə bilməzsən.
İmran qızın yanından keçib həyətə çıxdı.
Son günlər Zeynəbi tanımaq olmurdu. Onun yanaqları daha da allaşmışdı,
qaynar gözləri alışıb-yanırdı. Uşaq kimi atılıb düşür, bir yerdə qərar tuta
bilmirdi. Elə bil qızın qəlbinə nə isə könülaçan, adamı fərəhləndirən bir hiss
dolmuşdu. Bu hiss coşqun dağ çayı kimi kükrəyib-daşır, öz yatağına sığmırdı.
Ona nə olmuşdu Nə üçün sifəti rəngdən-rəngə düşürdü Nə üçün bəzən ürəyi
tutulmuş quş ürəyi kimi yerindən oynayırdı Bunu Zeynəb özü də bilmirdi.
Bəlkə havaların yaxştıaşması, çöllərdən qarın götürülməsi, ağacların yavaş-yavaş
puçurlaması, otların cücərməsi ona təsir etmişdi Axı yaz gəlirdi. Bu gün-sabah
çöllər al-yaşıl geyinəcək, quşlar səs-səsə verəcək, bağlar-bağçalar çiçək içində
üzəcəkdi. Zeynəb manqa üzvləri ilə səhər-səhər
9
87