7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
- Hələ axşama çox var, sözümü yerə salma, özün bilirsən ki, əliboş geriyə
qayıda bilmərəm.
Həsən ağa onun eyhamını başa düşdü. Gülümsündü.
- Vallah heç həvəsim yoxdu.
- Başın haqqı, səndən əl çəkən deyiləm, gedək!
Həsən ağa yarı xoş, yarı zor razılıq verdi.
* * *
Onlar torpaq yoldan aralanıb, yarğanın qaşındakı cığıra çıxdılar.
Alan hamıdan qabaqda gedir, tez-tez cığırdan çıxıb sirkənlərin arasını dolaşır,
ayağını asta-asta basıb yeri imsiləyir, torağayları hür-küdür, sonra geri qayıdır,
Ələddinin əl-ayağına sürtünürdü. Ələddin itin sevincinə şərik olurmuş kimi onun
başını sığallayırdı.
Dikdirə çıxdılar. Həsən ağa ayaq saxlayıb girməyə enən yola baxdı. Birdən
bədəni üşürgələndi. Bərkdən asqırdı. Ələddin səsə dönüb baxdı və gördü ki,
Həsən ağa dikdirdə dayanıb aşağı enmək istəmir. Ələddin geri qayıtdı. Niyə
durdun
- Eşitmədin tək səbir gəldi - Həsən ağa gözünü Ələddinin üzünə zillədi.
Onun baxışlarında bir yalvarış vardi. - Heç ayağım getmir, gəl qayıdaq.
- Ay Həsən qağa, sən də lap məzəli olmusan, tək səbir gələndə nə olar
Belə şeydən ötəri də, adam gerimi qayıdar
- Bilirəm, sən belə şeylərə inanmırsan, amma mən inanıram. Tək səbir
mənə düşmür, mən qayıdıram.
O, doğrudan da geri döndü. Ələddin nə qədər yalvardısa, eşitmək istəmədi.
Hətta onun yolunu kəsib qabağında atılıb-düşən Alanı da acıqlanıb qovdu.
- Ay Həsən qağa, bir ayaq saxla, gör nə deyirəm
Həsən ağa dayandı. Həyəcandan sinəsi qalxıb-enən Ələddinə baxdı.
- Nə deyirsən
- Bir şərtim var.
- Nə şərt
- Bax, bu ispiçkanı nişan qoyacam. Əgər birinci gülləyə vura bilsəm,
gedirik. Əgər vura bilməsəm, sən deyən olsun, qayıdırıq.
Həsən ağa tərəddüd içində dayandı. Ondan intizarla cavab gözləyən Ələddinə
xeyli baxdi. Nə fikiriəşdisə, "yaxşı" dedi və köksünü
241