7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
- Dərdin alım, orda niyə durubsan, bəri gəlsənə
- Yox, ay bacı, tələsirəm, gedəcəm.
Qönçə xanım sürüşüb çiyninə düşmüş kəlağayısını düzəltdi, beli büzməli
qırçınlı donunun qırışığını sığalladı və eyvandan endi, asta addımlarla gəlib
qardaşı ilə üzbəüz dayandı.
- Xeyirdimi, hara belə
- O taya, meşəyə.
Ələddin qoşalüləsini çiynindən götürüb əlinə aldı. Zağlı tüfəngin qundağı,
lüləsi parıldadı. Bacısı başa düşdü ki, qardaşı təzə aldığı ov tüfəngini ona
göstərmək istəyir.
- Kimnən gedirsən
- Həsən ağayla.
Qönçə xanımın qaşları çatıldı. Təffərrinclə qardaşını təpədən dırnağa süzdü,
sonra qaynı Həsən ağanı gözünün qabağına gətirtdi. Son vaxtlar onlar meşəyə -
ova qoşa gedər, qoşa da gələrdilər. Heç vaxt da əliboş qayıtmazdılar. Maral,
qaban rastlarına gəlməsə də, qırqovul tapardılar. Ələddin həmişə bacısından
yeznəsinın tüfəngini alardı. Arvad bir də qardaşının boyuna baxdı və birdən
ürəyi elə çırpındı ki, az qaldı nəfəsi təngisin, hiss etdi ki, qan üzünə vurdu.
Altdan yuxan qardaşının üzünə baxdı və ürəyindən keçirdi ki, onu getməyə
qoymasın, desin ki, a bala, hava da deyəsən bulaşacaq, geri qayıt, yıxıl otur evdə,
qurdda-quşda nə işin var, qan-qarğışdır. O, istəmirdi ki, yenicə nişan taxdıqları
qardaşı əlini qana bulasın.
- Bəlkə bu gün getməyəsən.
- Yox, ay bacı, boynuma düşüb, gərək gedəm. Bir də, - o, tüfəngini əlində
oynatdı. - Heç almamışam, yoxlamaq istəyirəm.
Qönçə xanım qardaşının sifətindəki qətiyyətdən yumşaldı.
- Nə deyirəm, özün bilən yaxşıdı. Bə bizə...
Ələddin bacısının sözünü kəsdi.
- Alanı da özümlə aparmaq istəyirəm.
Bayaqdan kənarda, çənəsini biləklərinin üstünə qoyub uzanan it adını eşidən
kimi dirçəldi, qulaqlarını şəklədi. Haraya isə gedəcəyini hiss edib zingildədi.
- Apar, ağrın alım, amma tez qayıdm, axşama qalmayın.
Ələddin Alanı çağırdı. İt sıçrayıb, onun yanına gəldi. Atılıb əlini imsilədi,
burnunu tütəngin qundağına sürtdü, quyruğunu bulayıb şırvandı və yola çıxdı.
Orada bir-iki dəfə hürdü. Ələddin başa düşdü ki,
254