7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
Ortalığa sükut çökdü. Sədr İmranın nə üçün kəndə gəldiyini başa düşsə də,
söhbətə əvvəlcə başlamaq istəmirdi, gözləyirdi ki, İmran özü söz açsın, kolxozda
ona bir iş düzəltməyi xahiş etsin. Belə olsa, Kosaoğlunun dili onun üstündə uzun
olardı. Əslinə baxsan, Kosaoğlu İmranın heç burada qalmasını istəmirdi. Onun,
ümumiyyətlə, oxumuş adamlardan xoşu gəlmirdi. Onlarla bir az söhbət edəndə
özünün çox şeyləri bilmədiyini hiss edirdi. Qəlbinin dərinliklərində bunu etiraf
etsə də, üzdə özünü şax tutur, arabir də zarafata salıb "indiki oxumuşların yüzünü
suya susuz aparıb, susuz da qaytararam" - deyirdi. İndi o, qarşısında oturan
İmranı gözucu süzüb öz-özünə düşünürdü: "Nə olsun ki, diplomu var. Yenə də
ki, işi məndən keçir. Boynunu büküb əlimin altında işləmək istəyir. İstəsəm heç
kolxoza yaxın qoymaram, istəsəm birtəhər yola verib dolandıraram". Bu cür
fikirlər içərisində sükut edən Kosaoğlu, nəhayət, dilləndi:
- Neylək, bala, gəlibsən, yaxşı eyləyibsən. Bir az dincəl, sonra
fikirləşərik, hər halda səni işsiz qoymaram. Bir yerə düzəldərəm.
- Burada fikirləşəsi bir şey yoxdur, Qurban qağa, - İmran gülümsündü və
əlini qoltuq cibinə salıb bir kağiz çıxartdı, - buyurun.
- Bu nədir
- Təyüınamədir.
- Hə... - deyə Kosaoğlu səsini uzatdı və dərhal ciddiləşib kağızı gözlərinin
qabağına tutdu. Xeyli baxdıqdan sonra orada yazılanların və möhürün doğru
olub-olmadığını yoxlayırmış kimi kağızi bir-iki dəfə o üz-bu üzə çevirdi. Sonra
nəzərlərini kağızdan çəkib İmrana baxdı.
İmran meşin paltosunun yaxasunı açıb oturmuşdu. Onun zil qara saçları
dağılıb alnında qıvrım-qıvrım olmuşdu. Qaşları qalın və çatma idi. Sol qaşının
qurtaracağında balaca çapıq vardı.
İmranın gözlənilmədən, Kosaoğlundan xəbərsiz təyinnamə alıb gəlməsi sədri
qəzəbləndirdi. "Üz-gözündən də zəhər tökülür. Elə baxır ki, elə bil dədəsi
Səmədi mən öldürmüşəm. Mənim elə o ildən bundan zəhləm gedir. Uşaq ola-ola
məni iclasda biabır elədi, sonra da gotürüb qəzetdə yazdı. Gərək elə ondaca
dərsini verəydim. Yox, Kosaoğlu, ünun uşaqlığına baxma, bu gün ağranom olan,
sabah ayrı fikrə də düşər. Yaxşısı budur indidən gözünün odunu al. Qoy çıxıb
getsin. Ancaq necə.." - deyə xəyalından keçirdi.
İmran qaşlarını düyünləyib gözlərini sədrə zillədi. Onun iti və kəskin
baxışları Kosaoğlunun nəzərlərilə qarşılaşdı. Onlar bir-birini
29