7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
Toz-torpağa bulaşmış "Pobeda" tarlaların arası ilə gedirdi.
Pambıqlar saçaq -saçaq olub yerə tökülürdü.
İmran maşını sahələrdən birinin yanında saxladı.
Nəsib dayı yerə düşüb, iri söyüd ağaclarının dibi ilə şırıldayıb axan balaca
arxdan tullandı. Kim isə kölgədə yatırdı. O, ayaq tappıltısı eşidib gözlərini açdı
və bərkdən gərnəşdi. Birdən maşını görüb ayağa sıçradı. Üstünün tozunu çırpaçırpa
Nəsib dayıya yaxınlaşdı və tərs-tərs briqadirə baxdı.
Briqadir başıni aşağı saldı.
- Sən qabırğanı yerə verib yatanda belə olar.
Elə bil briqadirin yaralı yerinə toxundular.
- A Nəsib dayı, adamı bilməz işə göndərırsiniz, adını da qoyursunuz
yarıtmaz. Ə kişi, mən neyləyim, gücüm çatmır. Tərs kimi, mənim briqadama
düşənlərin çoxu Kosaoğlunun qohum-əqrəbasıdır. Vallah, billah, öhdəsindən
gələ bilmirəm. Ə kişi, mən heç Sayalıya söz deyə bilərəm
Onlar söhbət edə-edə pambıq yığanlara tərəf gedirdilər. Nəsib dayı arabir
əyilib, yerə düşən pambıqları götürür, tozunu çırpır və acıqlı-acıqlı briqadirə
deyirdi:
- Bunun hamısı qızıldır. Sən bunun qədrini bilirsənmi
- Bilirəm, niyə bilmirəm. Amma əlimdə əlac yoxdur.
Nəsib dayı briqadiri danlasa da, ürəyində ona haqq verirdi: "Məndə də günah
çoxdur. Hamını işə cəlb edə bilməmişik".
Maşının yanına qayıdanda Nəsib dayı elə pərt idi ki, çırtma vursaydın qanı
çıxardı.
O, İmranın üzünə baxmadan:
- Kəndə qayıdırıq! - dedi.
Onlar yola düşdülər.
* * *
Kosaoğlu şoferin dediklərini eşidəndə qulaqlarına inanmadı. Tez bayıra çıxdı.
Həyətdə nıaşını görməyəndə qan beyninə vurdu. "Necə, mənim maşınımı
əlimdən alırlar Mənim ha, Kosaoğlu Qurbanın qabağına keçirlər! Demək,
onların gözü ayaqlarının altını seçmir! Hənək-hənək, axırı dəyənək Bircə o
qalmışdı ki, ayağımı yerdə qoyalar Yox, daha buna dözmək olmaz. Bu saat
aləmi bir-birinə qatmasam, anamdan əmdiyim süd mənə haram olsun".
192