7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
- Konkret danış!
- Danışacam, a bala, a Kazım, sən yerindəcə rahat otur, hə, mən əvvəlcə
bizim anbardardan, hesabdardan danışacam. Onlar kolxozçunun haqq-hesabını
özünə çatdırmır. Bir anbardarımız var, heç aylarla üzünü görmək olmur. Bir
ayağı Tiflisdədir, bir ayağı Bakıda. Kefi istəyəndə anbarın ağzını açır,
istəməyəndə yox. Söz soruşanda da adamın üstünə xoruzlanır. Kosaoğlu da ona
dil verir. Sən gərək bunlardan danışaydın, ay sədr.
- Sənin peşən elə qarın davası eləməkdir, bu dünyaya ac gəlib, ac da
gedəcəksən.
- Haqqımı sənin kimiləri yeyəndə, əlbəttə, mən ac qalaram. Amma
yadında saxla, el malı ilan sümüyü kimi şeydir, boğazında qalacaq.
Kosaoğlu hirslə ayağa durdu. Üzünü Nəsib dayıya tutdu:
- Sən do adam tapdın söz verməyə! Bu ki köhnənin demaqoqudur. Xalq
işdən-gücdən danışır, bu da qarın davası döyür.
Yenə yerlərdən qışqırmağa başladılar: "Yalan danışır". "Ona söz verməyin".
"Niyə bağırırsınız Qoyunkişi sözünü qurtarsın". Nəsib dayı camaatı güclə
sakitləşdirdi;
- Yaldaşlar, çox xahiş edirəm, iclasın qayda-qanununu pozmayasınız.
Məni sədr seçibsiniz, sözümə də qulaq asın. Hamıya deyirəm, sözüm rəyasət
heyətində oturanlara da aiddir. Kim bizə mane olsa, xahiş edəcəyəm çıxıb getsin.
Buyur, Kərim dayı.
Kosaoğlu donquldandı:
- Sən də söz danışdın!
- Qurban, bura iclasdır!
Kərim kışi həyəcanlanmışdı. Fikrini toplayıb sözünü deməkdə çətinlik
çəkirdi.
- Görürəm mənim danışığımı xoşlamayanlar var. Eybi yoxdur, qoy olsun.
Ancaq mənim dediyim odur ki, kolxozda bir qayda-qanun yaradılsın. Təftiş
komissiyası işə düşsün, hamıya bir gözlə baxsınlar. Birini doğmaa, o birini ögey
hesab eləməsinlər. Heç kəs bizə ağalıq satmasın. Nəsib dayı qocanın susduğunu
görüb dilləndi:
- Bəs yeni üsulla becərmədən ağlın nə kəsir
Kərim kişi bir az duruxdu. Sonra adəti üzrə boynunu yana əydi.
- Yeni üsulla becərmə yaxşı şeydir, qədrini bilən olsa.
- Bəs deyirlər pisdir, əməkgünü az olur, kolxozçu ac qalır. - Qalmaz,
haqqımızı düz bölsələr, elə olmaz. Nə pulumuzu düz verirlər, nə taxılımızı. Elə
bizim aşıq Alı yaxşıca deyib:
171