7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
Onlar dərənin aşağısı ilə axan çayin sahilinə çatdılar. Su buz bağlayıb ağızağıza
qovuşmuşdu. Qaçaq Süleyman cilovu çəkib buzun altında axan suyun
həzin şırıltısına qulaq asdı. Sonra qamçı ilə yoldaşlarına nəsə işarə etdi. İki nəfər
atdan düşdü. Buzun üstü ilə çayın ortasına qədər getdilər. Tüfəngin qundağı ilə
buzu sındırdılar. Quyunun ağzı boyda dəyirmi yer açdılar. Qaçaq Süleyman
üzünü Rəşidə tərəf tutub gülümsündü:
- Çimməklə aran necədir
- Bu soyuqda
- Bəli. Deyirlər soyuq su adamın belini bərkidir.
Rəşid döyükdü. Süleymanın üzünə baxdı. Bilmədi gülsün, yoxsa ciddiləşsin.
- Zarafatı burax.
- Zarafat niyə, düz sözümdür, axşam qız yanında olacaqsan.
Rəşid atm ciləvunu çəkib qaçağın üzünə bozardı:
- Başına at təpibdir, nədir, məni ələ salırsan
- Dedim ki, çiməcəksən!
O, əlini naqana aparmaq istədi. Elə bu an qamçı Rəşidin üzündə şaqqıldadı və
Qaçaq Süleymanın hirs dolu boğuq səsi eşidildi:
- Atdan düş, oğraş!!!
Onu sürüyüb yerə saldılar. Kürkünü, şalvarını, pencəyini çıxartdılar. Bircə
tuman-köynəyinə dəymədilər. Qolundan yapışıb darta-darta suyun ortasına
gətirdilər. Çapalamasına, yalvarmasına fikir vermədilər. Suya basıb çıxartdılar.
Bircə anda bədəni qıpqırmızı oldu. İslaq tuman-köynək ətinə yapışdı. Çənəsi
şaqqıldadı. Buna fikir vermədilər, yenidən qolundan yapışıb buzun sınıq yerinə
saldılar. Onun söyüşlərini, iniltiyə çevrilən yalvarışlarını eşitmədilər. Başçı
"bəsdi" deyənə qədər çimizdirdilər. Axırıncı dəfə başıaşağı suya salıb kənara
atdılar. Rəşid şappıltı ilə buzun üstünə sərildi. Onu geyindirib atın belinə atdılar.
Şallaqdan hürkən at, baş götürüb dərə aşağı çapdı.
İlyas cınqırını çıxartmadan, heyrət və sevinclə gördüklərinə tamaşa edirdi. O,
özünü elə itirmiş və elə keyləşmişdi ki, Qaçaq Süleymanın səsini eşitmədi:
--A bala, get arxayın toyunu başla, bir köpəkoğlu sənə söz deyə bilməz.
Bəlkə özüm də gəldim.
İlyası iki atlının müşayiəti ilə yola saldılar.
381