05.01.2015 Views

7b4iaLoJ3

7b4iaLoJ3

7b4iaLoJ3

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

____________________Milli Kitabxana_____________________<br />

Qaratel xəyallardan, şirin arzulardan ayılan kimi oldu. Elə bil onu bürümüş<br />

tüstü-dumanı qovurmuş kimi başını silkələdi. Duvağı üstündən götürüb atdı.<br />

Bilmədi neyləsin. Bir xeyli beləcə ildırım vurmuş kimi oturdu. "El-oba buna nə<br />

deyəcək Kənd arasında arvadlar, qız-gəlinlər onu görəndə vahimə içində geri<br />

çəkilməyəcəklərmi Sabah-sabah bu uğursuz qara daban hardan qabağımıza<br />

çıxdı, deməyəcəklərmi' Həmişə onu Kür qırağına suya çağıran, toy-düyünə<br />

aparan qızlar onu görəndə gözdən yayınmağa çalışmayacaqlarmı Balaca da,<br />

böyük də qaçın, qara daban gəlir, deməyəcəklərmi Bəlkə elə doğrudan da qara<br />

dabanam Toy olmamış nişanlım öldürüldü. Yasın birindən çıxmamış o biri<br />

başladı. Mən evə ayaq basan kimi bu kişi rəhmətə getdi. Bu, qara dabanlıq deyil,<br />

bəs nədir Haraya ayaq basıram, bədbəxtlik gətirirəm. Görünür, tanrı özü mənə<br />

qarğış eləyib. Yüz min təbib neyləyər bir tanrı qarğımışa".<br />

Qaratel yavaşca ayağa durdu. Evdəkilərin başının qarışdığını görüb dal<br />

qapıdan eyvana çıxdı. Nəzərə çarpmadan hasarın dibinə endi, sinə-sinə<br />

darvazaya yaxınlaşdı, açıq qapıdan bayıra çıxdı. Alanın çəpərin yanında<br />

şöngüyüb oturduğunu görmədi. Nəfəsi tıxana-tıxana birbaş Kürün sahilinə,<br />

hündür yarğana doğru getdi. Ancaq burda ayaq saxlayıb nəfəsini dərdi.<br />

Kür yenə əvvəlki kimi qıjıldayıb axırdı. O taydakı meşə aylı gecədə<br />

mürgüləyirdi. Suyun ortasındakı adacıqlar, cələlər elə bil yuxuya getmişdi.<br />

Gündüzlər qaynayıb-qarışan haylı-harayli Kür vadisi elə bil dincəlib nəfəs alırdı.<br />

Arabir yarğanların harasındasa özünə məskən salmış bayquşların səsi eşidilirdi.<br />

Qaratel ciyərləri dolusu nəfəs aldı və elə bu vaxt Alanı gördü. İt Qarateldən<br />

bir-iki addim aralıda biləklərinin üstünə uzanıb zingildə-yirdi. Qaratel aşağı<br />

əyilib itin başını sinəsinə sıxdı. Onun gözlərinə baxdı. Heyvanın qonur<br />

gözlərindəki məhzunluğu ay işığında aydınca gördü. "Deyəsən təkcə sən məndən<br />

qaçmayacaqsan, Alan Məni son mənzilə də sən yola salacaqsan". İt bu<br />

mehriban səsdən riqqətə gəldi. Bir az da irəli sürünüb zingiltisini artırdı.<br />

Qaratel itin gözlərindən öpüb qamətini düzəltdi. Ətrafı dinşədi. Hər şey<br />

zümzümə edirdi. Təbiətin bu gözəlliyini Qaratel yalnız bircə anlığına duydu.<br />

"Mənə bunları çoxmu gördün, ey yeri-göyü yaradan Tanrı" - deyib gözlərini<br />

yumdu. Alan özünə gələnə qədər qız yoxa çıxdı. İt yarğanın dibində şappıltı<br />

eşitdi və özünü Kürə atdı. Bir azdan<br />

289

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!