7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
qız-gəlinlərin gurlaşdığı vaxt dəstəyi fırlayıb qrammofonu oxutdn. Yoldakılar bir
anlığına dayanıb, məktəbin eyvanına tərəf boylandılar, qrammofona qulaq asdılar
və dirəyə söykənib onlara tamaşa edən Mürsələ baxdılar. Sonra şaqqanaq çəkib,
gülə-gülə yollarına davam etdilər. Ertəsi günü bütün kənd zümzüməyə qərq oldu.
Mürsəlin adı qızların qımqımısına düşdü. O gündən kəndin bir nəğməsi də artdı.
Səhər-axşam znrnaçılar qoşalaşdılar, gündüzlər qız-gəlin zümzümə etdi,
qrammofon da məktəbin eyvanında oxudu. Mürsəl qız-gəlinləri qrammofonla
suya yola salıb qarşılayır, dərsə gələn uşaqları isə elə bil bu mahnılarla
salamlayırdı. O artıq hər şeyə öyrənmiş, kəndin adətlərinə qaynayıb qarışmış və
özü də zümzümə edən kənd böcəklərinin birinə çevrilmişdi.
Uçitel bunlara göz qoyurdu. Mürsəlin uşaqlarla mehribanlığından, gözəl dərs
deməyindən xoşu gəlirdi. İnanırdı ki, ondan yaxşı müəllim olacaq. Bir gün
Mürsəl onun yanına gəldi:
- Gəlsənə xeyirxah bir iş görək! Deyosən, bu kəndin camaatı heç
ömürlərində teatr görməyiblər, onlara bir tamaşa hazırlayaq.
Uçitel azacıq fikrə getdi. Sonra gözlərini ondan cavab gözləyən Mürsəlin
üzünə zillədi.
- Fikrin çox gözəldi, amma iki adamla nə tamaşa göstərmok olar
- Onu da fikirləşmişəm. Qonşu kəndlərin müəlümlərini də yığarıq. Cümə
günləri bir yerdə məşq edərik.
Uçitelin ürəyi atlandı. Qori müəllimlər seminariyasını qurtardıqdan sonra
ucqar bir dağ kəndinə göndərildiyini xatırladı. Onda cavan idi, lap cavan. Hələ
evlənməmişdi. O da Mürsəl kimi bir yerdə otura bilmir, kənddə indiyə qədər heç
kəsin ağlına gəlməyən yeni işlər görmək istəyirdi. Gah uşaqlara şərqi öyrədir,
divarlarını his basmış ikiotaqlı məktəb binasının küncündə tələbələrinə nağıllar
danışırdı. Uçitel o zaman kənd camaatına tamaşa göstərməyi çox arzulamışdı.
Amma tək əldən səs çıxmamışdı. Bir də kəndin ağsaqqalları ona göz ağartısı
vermişdilər ki, "Camaatla işin yoxdur. Müəllim babasan, get öz işinlə məşğul ol.
Allahına da şükür elə ki, uşaqlarını məktəbə göndən var". Əslində məktəbin bir
elə məktəbliyi də yox idi. Mart ayı gələn kimi kənd binəyə köçür, ordan da
yaylağa qalxırdı. Uşaqlar da ata-anaları ilə gedirdi. Aprel ayından məktəb
bağlanır, bir də soyuqlar düşəndə beş-on uşaq dərsə gəlirdi. İndi Uçitel Mürsəlin
timsalında öz gəncliyini gördü, cavanlığını xatırladı və ötən illərə qayıtdı.
Qəlbində
293