7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
payız olanda pambığı yığa bılmirik. İdarələri bağlayırlar, hamını işdən-gücdən
edib çölə tökürlər, məktəb uşaqlarını da dərs oxumağa qoymurlar. O öz-özünə
düşünür, bu cür avralçılığın sabəbini kolxozda kənd təsərrüfat maşınlarından pis
istifadə edilməsində görürdü. Hərgah pambıqyığan maşınlardan geniş istifadə
edilsəydi, bunlar olardımı
Kərim kişi isə məsələni başqa cür izah edir: "Gücümüzə görə yer əksək,
əkdiyimizi də adam kimi becərsək belə olmaz". Hətta o bir dəfə söhbətinin
axırında gözünü qıyıb İmrana baxmış və mənalı-mənalı gülümsünmüşdü. "İndi
ciyərli bir oğul istəyirəm ki, döşünü qabağa verib hər şeyi açsın, raykoma desin
ki, sənin tərifli Kosaoğlunun kolxozunda iş düz aparılmır. O da inanmasa,
Bakıya, lap mərkəzə getsin".
Bu cür söhbətlər İmranı rahat buraxmırdı. Ancaq o qəti qərara da gələ
bilmirdi. O, kəndə gələndən sonra bir neçə qonaqlıqda olmuş, kəndin bəzi
məclislərində iştirak etmişdi. Orada eşitdiyi söhbətlər də onu çaşdırırdı. O, bir
çoxlarının Kosaoğlunun başına and içdiyini görmüşdü. "Dişli adamdır",
"müharibədə kəndi saxladı", "rayonda kişinin ad-sanı var", "heç kəs onun
qabağına çöp sala bilməz". "Bu cür sözü atan sədrimiz olmasa, işimiz yeriməz"
kimi sözləri az eşitməmişdi. Hətta bir dəfə qəribə bir hadisənin şahidi də
olmuşdu.
İmran rayon mərkəzinə getmişdi. Bazar günü olduğundan, şəhərdə adam çox
idi. Üzünü qırxdırmaq üçün dəllək dükanına girdi. Növbə saxlayıb, özünə
oturmaq üçün yer tapdı. Qəzetlərdən birini götürdü.
Birdən içəridəkilər ayağa durdu. Dəlləklər əllərini dayandırıb qapıya tərəf
baxdılar, İmran da qəzeti yerə qoyub qeyri-ixtiyari ayağa durdu. Kosaoğlu qapı
ağzında dayanıb gülümsünürdü. Ona yer göstərdilər. Kürkünü çiyindən
götürdülər. Növbəsiz, üzünü qırxdırmağa icazə verdilər. Kosaoğlu ərklə güzgü
qabağında oturdu. Usta onun tüklənməkdə olan başını sabunlayıb ülgücləyincə,
beş-altı adam ayağa durub həmin dəlləyə yaxınlaşdı. İmran bir neçə
iyirmibeşliyin xalatın cibinə qoyulduğunu gördü.
Kosaoğlu əlini təmiz qırxılmış başına çəkdikdən sonra ayağa durdu. Saat
zənciri sallanan məxmər köynəyinin döş cibini açıb bir əllilik çıxartdı. Dəllək
gülümsünüb baş əydi:
- Zəhmət çəkməyin, pulunu artıqlaması ilə veriblər.
- Ə, kim – deyə Kosaoğlu amiranə səslə soruşdu.
- Nə çoxdu dostunuz...
Kosaoğlu gözucu içəridəkiləri süzdü.
76