7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
Nəsib dayı azca tutuldu. Kosaoğlunun nəyə işarə etdiyini anlasa da, üstünü
vurmadı və birdən-birə söhbəti dəyişdi:
- Əsgərlikdə olduğun günləri yada salirsanmı
Kosaoğlu diksindi. Bir-iki dəfə udqundu, gözlərindən ani bir kölgə keçdi.
- Nə olub ki
- Komandirlərin yadındadırmı
- Olanı da var, olmayanı da.
- Hansı komandiri çox sevirdiniz
Kosaoğlu sakitləşdi.
- Komban.
- Niyə
- Necə niyə Yaxşı adam idi. Həmişə saldatın dərdinə qalırdı. Onun səsi
gələndə aşpazlar tir-tir əsirdilər ki, xörək pis olsa, atamızı yandıracaq. Çox vaxt
da elə bizimlə yeyib-içirdi.
- Demək, camaatla öz arasında ayrı-seçkilik qoymurdu, ona görə də
hörmət eləyirdiniz
- Heç, bir sözünü iki eləyən vardı ki!..
Nəsib dayı kələfin ucunu tapıb sevindi:
- Bəs sən neyniyirsən Heç xəbərin varmı ki, camaatdan ayrı düşübsən
- Səhərdən mus-mus deyincə, bir yolluq Mustafa de, mən da başa düşüm
də.
- Dərd ondadır ki, başa düşmək istəmirsən!
- Mən neyləmişəm ki, ə - Kosaoğlu əsəbiləşdi. - Kimdən geriyəm Planı
vaxtında doldurmuşam Hazırlıqları vermişəm Daha nə istəyirsən Rayonda
hamı mənim kolxozumu tərifləyir, sən də gündə cəfəngiyat açırsan! Mən səndən
ötrü uşaq-muşaq deyiləm ki, hər gün üzümü danlayasan. Mən öz işimi çox yaxşı
bilirəm.
- Plan... Bir şey olan kimi plandan yapışırsan. Əvvəla, o planı sən
ödəməyirsən. İkinci, plan ödəməklə iş qurtarmır. Əsas məsələ plan ödəyən
camaatın qeydinə qalmaqdır.
- Ə, elə mən də camaatdan ötəri çalışmırammı
- Çalışmağına sözüm yoxdur. Amma, axı biz belə danışmamışdıq.
Özün mənə dedin ki, Nəsib, gəl əl-ələ verək, işləyək. Məsləhətsiz iş
görməyək. Amma belə getsə, deyəsən, aramız dəyəcək.
71