7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
yavaş əlini işdən çəkdi. Nə çox idi qonum-qonşuda bir qarın çörək üçün kömək
istəyən...
Sayalı nəyinki ev işindən, kolxozun işindən də əl çəkdi. Qurban ona dedi ki,
"evdə otur, heç yerə getmə. Görürsən ki, qapımızdan qonaq əksik olmur". Aylar
ötdükcə Sayalı ətə dolub qəşəngləşir, ipək paltarın birini soyunub, o birini
geyinirdi. Kənddə bir toy, bir məclis onsuz keçmirdi. Oğluna nişan qoyan da,
qızını ərə verən də, evinə gəlin gətirən də, əsgərlikdən oğlu gələn də əvvəlcə
onunla məsləhtıtləşməliydi, yoxsa Sayalının burun-damağını yığıb-yığışdırmaq
olmazdı.
Müharibədən sonra da bu vərdiş bir müddət davam etdi. Onsuz bir iş olanda
Sayalı əlini belinə qoyub qışqırırdı: "Nə tez yadından çıxdı Dava vaxtı səni mən
saxlamadımmı Neçə dəfə qapıma gəldin, çörəkləyib yola saldım. İndi ağzınız
genişliyə çıxıb Qurban olmasa idi heç sümüyün də qalmamışdı. Yoxsa axsayaaxsaya
gəlib yalvardığın, məni uşaqların başma çevir dediyin yadından çıxıb"
Kosaoğlu da arvadından geri qalmırdı. Müharibə dövründə kəndə hökmranlıq
edən bu adam heç kəsi tanımaq istəmir, nəyin hesabına olursa-olsun sədrliyi
əlində saxlamağa çalışırdı.
...Çay-çörəkdən sonra Şahnaz süfrəni yığışdirıb qonşu otağa keçdi. Ər-arvad
tək qaldı. Qurban gümüş qutusunu çıxardıb sarı saçaqlı tütündən papiros eşdi.
- Bu gədə bizim başımıza oyun açmasa yaxşıdır. Sayalı təəccüblə ərinin
üzünə baxdı.
- Hansı gədə
- Tükəzbanın oğlunu deyirəm. Deyəsən, atası kimi tərsin biridir.
- Elə şey olmaz, a kişi, dünən yolda gördüm, yaman xoşuma gəldi.
Deyəson, mərifətli uşaqdır. Heç inanmazdım ki, dul Tükəzban belə oğul böyüdə.
Kosaoğlu istehza ilə güldü:
- Eləliyinə baxma, şuluq uşaqdır.
- Olmaya aranızda söz olub
- Yox, - deyə Qurban sakitcə cavab verdi, - hələ heç nə olmayıb.
Amma ağzının havasından görürəm ki, bizimki tutmayacaq. Mən belə
fikirləşmirdim.
Bir anlığa aralığa sükut çökdü.
- Bəs necə fikirləşirdin, a kişi
51