7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
Ancaq iclas öz qərarından dönməmiş, Kosaoğlunun hədəsinə baxmayaraq
ona tohmət vermişdi.
Bir neçə gün yaralı qaban kimi gəzən Kosaoğlu qərarın rayon partiya
komitəsində təsdiqindən sonra evə qapılmışdı. O, işin qızğın vaxtında hamının
təntiyib əl-ayağa düşəcəyini və "Kosaoğlu, amanın bir günüdür, bizə kömək elə,
sənsiz işimiz aşmır" - deyib yalvaracağını gözləyirdi.
O, əkin zamanı etdiyi kimi yenə də bir kələk qurmağı düşünürdü. Kosaoğlu
əmindi ki, "İyirmi altılar" kolxozunda onsuz iş görmək mümkün deyil. O, əl
qatmasa nə pambıq yığılar, nə də plan dolar.
Ərinin evdə olduğunu görən Sayalı əsəbiləşirdi.
- A kişi, get, işində-gücündə ol. Ağlım başına yığ.
- Qoy nə qayırırlar, qayırsırılar. Allahdan istəmişəm pambığı batıralar,
hamısını dama basdıram.
Ancaq iş öz qaydası ilə gedirdi. Nəsib dayı hər işi öz əlinə almışdı. O,
idarənin qabağında İmranla rastlaşdı. Aqronom motosiklini minib getməyə
hazırlaşırdı. Nəsib dayı onu saxladı.
- Zeynəbin briqadasında məni gözlə, - dedi, - sonra gülüb əlavə etdi: -
Atım saninlə ayaqlaşmaz, yoxsa briqadaları birlikdə gəzərdik.
- İstəyirsiniz oturun, sizi aparım.
- Yox, a bala, qoca kişiyəm, sən get.
Onlar ayrılmaq istəyirdilər ki, Kosaoğlunun "Pobeda"sı qarajın yanında
dayandı. Şofer düşüb maşına benzin istədi. Nəsib dayı ona yaxınlaşdı.
- A bala, xozeyinin hardadır
- Evdə.
- Nə qayırır
- Xəstədir.
- Bəs sən hara gedirsən
- Nə bilim, hara desələr.
- Onda benzin götür, bizimlə gedocəksən,
Şofer əl saxladı. Nə isə demək istədi.
- Tez ol, - deyə Nəsib dayı onu tələsdirdi.
- Mən gedə bilmərəm.
- Niyə
- Xozeyin icazə vermir.
- Maşının xozeyini kolxozdur. Ayda neçə əməkgünü alırsan
190