7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
- Nəsib dayı, indiyəcən niyə evlənməyibsən
Nəsib dayı diksindi, qıpqırmızı oldu. Zeynəb dediyinə peşman oldusa da, sual
və maraq dolu baxışlarını Nəsib dayının üzündən ayırmadı: "Görəsən ona nə
oldu"
...İki gündən sonra Zeynəb Tükəzban xalanın yanına gəldi. Arvad qızın sözlü
olduğunu görüb soruşdu:
- Nə var, qızım
Zeynəb pul kimi qızardı. Başını aşağı salıb saçının ucunu oynatdı.
- Tükəzban xala... Səndən bir söz soruşsam acığın gəlməz ki
- Acığım niyə gəlir, qızım!
- Sən Nəsib dayını çoxdanmı tanıyırsan
- Lap uşaqlıqdan, nə olub ki
Zeynəb birdən ciddiləşdi. Başını qaldırıb arvadın üzünə baxdı.
- Bəs o niyə evlənmir
Tükəzban xala cavab vermədi. Zeynəb hiss etdi ki, arvadın fikri uzaqlara
getdi...
Onlar bir vaxtın uşaqları idilər. Balacalıqda bir-birlərindən ayrılmazdılar.
Gah pencər yığmağa gedər, gab da həyətdə gizlənqaç oynayardılar. Axşamlar
Nəsibin başına yığışardılar. O çox gözəl tütək çalardı. Tükəzban xalanın indiki
kimi yadındadır, kəndə qaranlıq çökər-çökməz Nəsib tütəyini götürüb damların
üstünə çıxardı. Aradan çox keçməmiş, uşaqlar onun başına yığılardılar. Nəsib
dəmir tütəyini şalvarının dizinə sürtüb, papağının dalını qaldırardı. Onun
barmaqlarını görmək olmazdı. Gah atdandırma, gah çadırbəngi çalar, gah da
oynamaq istəyənlərin xahişini yerinə yetirərdi. Qız, oğlan bir-birinə qarışardı.
Onlar hələ balaca idilər. Yəqin buna görə də hələlik heç kəs onların xatirinə
dəymirdi. Ancaq hərdənbir Nəsibin anası qazma damdan çıxıb, onlara
acıqlanırdı.
- A bala, gedin bir az o yanda oynayın. Torpaq başımıza tökülür.
Anasının danlağından sonra Nəsib uşaqları da götürüb xırman yerinə gedərdi.
Onlar ay işığında gecə yarıya qədər çalıb-oynayardılar. O vaxt qızların içərisində
ən gözəl oyunçu Tükəzban hesab olunurdu. Ancaq Güləsor da ondan geri
qalmırdı. O, balacaboy, sivriburun bir qız idi. İri, badamı gözləri ağ bənizinə çox
yaraşırdı. Ağzı, dodaqları elə nəcib idi ki, adam baxmaqdan doymurdu.
Yanağında iri
135