7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
"Anbardarın nənəsi,
Vurdum çıxdı çənəsi,
Altmış ton buğdadan
Qalmadı bir dənəsi..."
Kərim kişi asta-asta aşağı endi. Kazım ayağa durdu. Söz alıb xitabət
kürsüsünə qalxdı.
- Yoldaşlar, bu Kərim kişi ki var, köhnənin araqarışdıranıdır. Onun
dabbaqda gönünü tanıyıram. Gözümü açandan onu belə görmüşəm.
Elə boş-boş danışır, ortada da heç nə yoxdur. Axı o nəçidir ki, bu iclasda belə
çıxış edir Onun arı-namusu olsa, camaatın gözünə görünməz. Kərim kişi bizim
kolxozda ən tənbəl kolxozçudur. Onun heç minimum əməkgünü də yoxdur.
Kazımın xırıltılı səsi klubu ağzına götürdü. Kosaoğlunun yanında oturan
prokuror yerində qurcalandi.
- Minumum əməkgünü olmayanları kolxozdan qovmaq qanunidir.
- EIə mən də bunu demək istəyirəm, yoldaş prokuror, Kərim kişi
kimilərini kənddən qovmaq lazımdır. Mənim təklifim var: onu nəyinki
külxozdan, lap kənddən çıxartmaq lazımdır.
Yerlərdən sos-küy qalxdı:
- Düzdür, qoy çıxıb getsin.
- Niyə, sözün düzünü deyəni kənddən qovarlar
- Bircə onu görməzsiniz, camaat qırılmayıb ha.
- Demaqoqdur, materialbazdır.
- Deyəsən, sənin də yağırına toxunur.
Kazımdan sonra hesabdar söz aldı. Kərim kişinin cəmi yetmiş beş əməkgünü
olduğunu söylədi. Daha sonra anbardar danışdı. O da Kərim kişini böhtançı
adlandırdı. Onu hətta məhkəməyə verməyi təklif etdi.
Zala yenə uğultu düşdü. Nəsib dayı bir neçə dəfə ayağa durmağa məcbur
oldu. İndi hamı əl qaldırıb söz istəyirdi. Gözlənilmədən elə bir canlanma əmələ
gəlmişdir ki, ağız deyəni qulaq eşitmirdi. "Yaralar təzələnib, qoy ürəklərini
boşaltsınlar", - deyə Nəsib dayı düşündü. O yenə camaatı sakitləşdirdi.
- Kim danışmaq istəyir
- Daha nə danışmaq, hər şey aydindır. Təklifləri səsə qoy, - deyə
Kosaoğlu yerindən dilləndi.
172