7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
- Bacarmaram. Sizin də buna haqqınız yoxdur.
- Mənim haqqım yoxdur, ə Başına at təpib, nədir
Ə, Kazım, tez ol uşaqları sinifdən çıxart, qat qabağına. Birbaş çölə! Bir buna
bax, çöldə pambıq tökülüb qalacaq, bu da dərs keçəcək. Mənə sənin dərsin lazım
deyil!
- Yoldaş Kosaoğlu, dərəbəylikdir-nədir, iki-üç gündür dərs başlayıb, sən
nə ixtiyarla məktəbi dağıdırsan
- Yaxşı eləyirəm, əlindən güləni beş qaba çək. Heç sənin böyüyünü də
saymıram.
O, uşaqları bayıra çağıran Kazımın üstünə qışqırdı:
- Ə, belin qırılmayıb ha, tez olsana!
İçəridə hay-küy qalxdı...
***
İmran maşını Kosaoğlunun doqqazının qabağında, qoşa qoz ağacının altında
saxladı. Ağacın başına toplaşıb qozları dimdikləyən qarğalar, maşının
tırıltısından hürküb qırıldaşa-qırıldaşa ətrafa dağıldılar. Silkələnən budaqlardan
tozlu yola dolu kimi qoz səpələndi.
Nəsib dayı yenicə tikan vurulmuş hündür çəpərli həyətə baxdı. Kosaoğlunun
uşaqları eyvanda oynaşırdılar. Həyətdə toyuqiar eşələnirdi. Armud ağacının
kölgəsində, ocağın üstündə yan-yana qazan asılmışdı. Bayaqdan bəri tövlənin
qabağındakı çardağın kölgəsində yatan boz it, doqqazdan səs gəldiyini eşidib
qulaqlarını şəklədi və birdən sıçrayıb ayağa qalxdı. Lakin o, axıra qədər qaça
bilmədi. Ot tayalarının bərabərində zəncir dartıldı və boz it dal ayaqları üstünə
qalxıb çırpındı. O yenidon geri qayıtdı, və bir neçə dəfə eyvanın qabağında o
tərəf bu tərəfə qaçdi.
Nəsib dayı ilə yanaşı dayanan İmran, itin zəncirinin həyət boyu çəkilmiş
yoğun məftilə keçirildiyini gördü. İt qaçdıqca, zəncir məftilin üstü ilə sürüşüb
cingildəyirdi. İmran acı-acı gülümsündü: "Zalım oğlu gör nə fıkirləşib, qapıbacasını
necə də güdür!"
Şahnaz səs-küyə bayıra çıxdı. Onun başı açıq idi. Əlindaki daraqla yoğun
hörüklərinin ucunu düzəldirdi. O, itə acıqlandı, evə qayıdıb əyninə başqa paltar
geymək istədi, lakin fikrindən daşındı.
İmran Şahnazın qəsdən ağır-ağır yeridiyini, tez-tez dayanıb ayağındakı
qırmızı qotazlı atlas başmağı düzəltdiyini gördü. Qız yeridikcə
196