7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
lər. Vaqondakılar meyitin dalınca düşmək istədikdə qapı şaqqıltı ilə örtüldü və
eyni tanış söz eşidildi: "Ne polojeno".
Güllü xanımın yadında qalan, ucsuz-bucaqsız meşəlik, bir də gəlininin züllə
papaq əsgərlərin sürüyüb vaqondan saldıqları meyiti qaldı.
Onları meşə kənarındakı ucqar bir stansiyada vaqondan düşürdüb, dörd təkər
arabalara doldurdular və meşənin dərinliyinə gətirdilər. Burada ətrafı tikanlı
məftillərlə çəpərlənmiş daxmalar var idi. Gələnləri daxmalara bölüşdürdülər.
5
X fəsil
1
Kəsəmənlinin atlı dəstəsi Naltökən yaylağına qalxırdı. O bilirdi ki, bu il də
kənd camaatı Noylu bulağın üstündə dəyələrini qurmuşlar. Onun məqsədi həmin
dəyələrin həndəvərində dolaşan, bir təhlükə olan kimi qaçıb meşələrdə
daldalanan qaçaqların başçısı Halay bəylə görüşmək idi. Halay bəy heç kəsə
dəyib-toxunmadığından özündən arxayın idi və binələrin ətrafında başını
girləyirdi. Kəsəmənli bu yaşlı və gözəl müəllimin nə üçün çöllərə düşdüyünü
tam aydınlığı ilə anlaya bilmirdi. Qəzada qaçaqların sayı çoxalırdı. Belə getsə,
kəndlərdə hörmətli adam qalmayacaq, hamısı meşələrə, dağlara çəkiləcəkdi.
Kəsəmənli qərara almışdı ki, Halay bəyi üzə çıxartsın. Elə bu məqsədlə də
yaylağa qalxırdı. Yollar qorxulu idi. Kəsəmənli öz dəstəsi ilə meşənin xəlvəti
cığırları ilə irəliləyirdi. Yaylağa qalxdıqca hava təmizlənir və adam nəfəs
almaqdan doymurdu. O, əvvəllər el yaylağa köçəndə dağa qalxar və ellə birlikdə
arana dönərdi. Amma neçə il idi ki, bu tərəflərə ayaq basa bilmirdi.
Meşə qurtardı. Yaylağın çəmənliyi, güllü-çiçəkli yamacları göründü. Dəyələr
Noylu bulağın üstünə səpələnmişdi. Lap kənarda balaca bir alaçıq var idi.
352