7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
- İşə niyə getməyibsən
Arvadın qaşları çatıldı:
- Nə İş Hansı iş
- Kolxozun işi.
- Mən birdən-ikiyə işə getmişəm
- Getməyibsən, ancaq getməlisən.
- Bircə onu görməyəcəksiniz!
- İşo getməsən, kolxozdan çıxaracağıq.
- Məni
- Bəli, səni!
Sayalınm sinəsi qalxıb-endi. O, əlini belinə qoyub köksünü irəli verdi.
- Ə, Nəsib, hələ Kosaoğlu Qurban ölməyib ki, arvadı işə gedə.
Gözünü sil, mənə düz bax. Ağlın uşaq-muşağa getməsin.
- Bəs sənin əvəzinə kim pambıq yığacaq Kolxozun üzvüsən, payına
düşən pambığı yığmalısan, - deyə İmran söhbətə qarışdı.
- Sən o ağlı get anana ver,
- Sayalı, - Nəsib səsini ucaltdı, - bura çənə-bazar açmağın yeri, deyil. Bir
saata kimi çöldə olmalısan, yoxsa axırı pis olacaq. Sənə də, güvəndiyin
Kosaoğluna da.
Sayalı üzünü Şahnaza tutdu.
- Ay qız, get gör o it niyə zingildəyir, bəlkə zənciri dolaşıb.
Şahnaz bibisinin eyhamını başa düşüb bağa getdi. İmran yavaşca çəpərə
yaxınlaşıb iri bir paya çıxartdı. Sayalı qışqırdı:
- Çəpəri niyə sökürsən
Elə bu vaxt boz it Nəsib dayının üstünə atıldı. İmran ona imkan vermədi.
Paya ilə itin biləyinə və ağzına döşədi. Boz it zingtldəyib yerə çökdü. Bir-iki
dəfə hücuma keçmək istədisə də bacarmadı, quyruğunu qısıb zingildəyəzingildəyə
geri qaçdı. Sayalı hay-küy saldı:
- Gör sənin başına nə oyun açacam! İtin biləynıi niyə sındırırsan
Kosaoğlu ölüb ki, onun qapısına basqın eləyirsən
Canı boğazına yığılmış İmran özünü saxlaya bilmədi:
- Səsini kəs! İti açdırdığın yetmir, hələ bir danışırsan da! Ərin hardadır
Sayalı İmranın pörtmüş sifətinə, titrəyən barmaqlarına baxdı.
Cınqırını çıxartmadı.
- Sayalı! - deyə Nəsib dayı qətiyyətlə tapşırdı, - bu saat əl-ayağını
yığışdır, işə get, Şahnazı da özünlə apar.
198