7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
Yenə onlar səhər tezdən tarlaları gəzirdilər. Şahnaz itik axtaran kimi, maşını
gah bu, gah da o biri briqadaya sürdürürdü. Məmməd dinməz-söyləməz qızın
əmrinə əməl edirdi. Əyri-üyrü yollar toza-dumana bürünürdü.
Pambıq kolları qoza tökmüşdü. Bu gün-sabah çatlayıb ağarışacaqdı.
Çöllərdən adam seyrəlmişdi. Taxıl çoxdan biçilmişdi. Kombaynla biçilən
yerlərdə traktorların izi qalmışdı. Dərə-təpələrdə pencəyə vurulmuş taxılları
xırmana araba ilə daşıyırdılar.
Maşın kolxozun tarlasının yanından keçib sola burulanda uzaqdan bir qaraltı
göründü. Məmməd ona yaxnılaşanda "Pobeda"nı saxladı. Şahnaz atılıb yerə
düşdü. Xarab olmuş motosikllə əlləşən İmranın başı üstündə dayanıb əllərini
belinə qoydu. Cingiltili səslə qəhqəhə çəkdi.
- Yoldaş ağranom, bu nədir, səni nə kökdə görürəm!
İmran cavab vermədi. Sökdüyü təkəri quraşdırıb yerinə keçirdikdən sonra
üst-başını çırpıb ayağa durdu.
- Nə buyurdunuz, Şahnaz xanım
Qız, İmranın baxlşlarına dözə bilməyib, sözünü dəyişdi:
- Heç... dedim özünü niyə yorursan
- Bəs nə edim
- Gəl min "Pobeda"ya, bu nədir!..
- Çox sağ ol. Özgə atına minən tez düşər...
İmran motosikli işə saldı. Hələ də dayanıb onunla nə isə danışmaq istəyən
Şahnazı süzdü:
- Özgə bir sözünüz yoxdur ki'
- Xeyir, nə sözüm olacaq.
- Onda salamat qalın.
Motosikl gurultu ilə onlardan uzaqlaşdı. Şahnaz toz-duman içərisində itən
İmranın arxasınca baxıb, hirsindən alt dodağmı çeynədi. Şahnaz dabanı üstündə
fırlanıb maşına mindi, qapını çırpdı.
- Sür!
- Hara
- Hara istəyirsən.
Məmməd dodaqaltı güldü. Maşın baş alıb getdi. Onlar susurdular. Şahnazın
qaşqabağı yerlə gedirdi. Məmməd şad görünürdü.
- Bilmirəm qızlarda bu nə adətdir
- Nə - Şahnaz fikrindən ayıldı.
164