7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
olan başından buğ qalxırdı. Üzünü yuyub quruladıqdan sonra Kazımın odun
yardığı səmtə baxdı.
- Deyəsən, qar kəsməyəcək.
- Canın sağ olsım. Odununuz boldur. Hamısı da fıstıq, palıd. Meşədən
məktəbə odun gətirməyə gedəndə şəxsən öz əlimlə seçmişəm. Hələ o biri qışa da
çatar. Tezdən gəlib iki-üç günlük yarmışam. Axşam da gələcəyəm. Qoy uşaqlar
əziyyət çəkməsin.
- A kişi, nə əziyyət çəkirsən
- Nə zəhməti var, Qurban qağa, odun yarmaq bir böyük iş deyil.
Kosaoğlu əlini belinə qoyub, həyətdə ilanyalı yığılmış odunlara, iri meyvə
ağaclarına, talvarın altındakı yük maşınına, bir az bəridəki "Pobeda"ya baxıb,
adəti üzrə boğazını arıtladı. Sonra gümüş qutusunu çıxardıb papiros eşdi və
məmnuniyyət ifadə edən nəzərle Kazıma baxdı.
- Qiyamət oğlansan. Gərək sənin bu yaxşılıqlarının əvəzini çıxam.
- Əşi, nə yaxşılıq, Qurban qağa Böyüyünə qulluq eləmək hər kəsin
borcudur.
- Borc öz yerində. Əgər sözümə qulaq assan, lap geroy da olarsan...
Kazımın gözləri parıldadı.
- Hə, bəs necə bilirsən, hər şey öz əlimizdə deyil istəsəm səni lap günü
sabah Moskvaya delaqat da göndərərəm.
- Elədir, Qurban qağa. Şəxsən sənin əl qatdığın işi heç fələk də poza
bilməz.
Kosaoğlu qarşısında dayanmış oğlanı təpədən dırnağa süzdü. Onun dəyirmi
papağı gözünün üstünə enmişdi. Ucu şeşmər, qara bığları vardı. Qarabuğdayı
sifətinə dənəbir çopur səpələnmişdi. Boyu uca olmasa da, yaraşıqlı idi. Amma
beli azca qabağa əyilmişdi. O, həmişə Kosa-oğlu ilə söhbət edəndə qurbanlıq
qoyun kimi boynunu büküb, yazıq bir görkəm alardı. Elə buna görə də sədrin
ondan xoşu gəlirdi.
Kosaoğlu qarşısında dayanan briqadirə baxıb gülümsündü:
- Pambıq əkininə başlanan kimi Yan arxın altındakı xam yeri şumlayıb
briqadanın torpağına qatarsan. Suyun gözüdür. Orda bir pambıq olacaq ki, gəl
görəsən! Bildin
- Bildim, Qurban qağa, ancaq...
- Nə ancaq
- Ora mənim briqadamın yeri deyil.
- Nə olsun ki Əkərsən, artıq pambıq götürərsən. Sonra da baxarıq. Keçən
il zərərmi çəkdin
21