7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
- Prokurorun dediklərini yadından çıxardıbsan
Kosaoğlu fikrə getdi.
- Deyəsən, sən nıəndən ağıllısan, arvad.
Sayalı qaş-gözünü oynatdı.
- Mənim qədrimi sonra bilərsən.
Həyətdə at kişnəmesı eşidildi.
- Di get. Onların gözünün odunu almasan, kişi deyilsən! Ə, yatmaqdan nə
çıxar!
Kosaoğlu elə bil birdən-birə qüvvətləndi. Həyətə çıxıb atın belinə qalxdı.
Yüyəni çeynəyən kəhər götürüldü. Sayalı ərinin dalınca baxa-baxa bir anlığa
ötən günləri yadına saldı. "Qocalsa da, sümüyü yüngüldür. Atın belində qırğı
kimi durur".
Kosaoğlu atını məktəbə sarı sürdü. Arvadın sözü ona bərk tutmuşdu.
Kosaoğlu əsəbiləşir, nəyin hesabına olur-olsun, kolxozu əldən verməmək
haqqında fikirləşirdi. "Kim qabağıma çıxsa, dəli inək buzovunu ayaqlayarı kimi
ayaqlayacam. Kosaoğlu ölməyib. Əlimi qatmamışam deyə pambıq tökülüb
qalıb..."
Kosaoğlunun atı kəndin ortasındakı dikdirə çatanda bərkdən kişnədi. Sədr
atın başını çəkib saxladı. Gözünü ağaran çöllərə zillədi. Üfüqlərə qədər uzanıb
gedən pambıq tarlaları aydınca görünürdü. Düşərgələrin qabağına, yolların
kənarına sərilmiş pambıq ağarırdı. Görünür, səhər-səhər üstünə şeh düşmüş
pambığı qurudurdular.
Kosaoğlu dərindən nəfəs alıb göyün üzünə baxdı. Gün xeyli qalxmışdı. Hava
tərtəmiz və şəffaf idi. Ağacların başına toplaşan qarğaların qarıltısından başqa
kəndin sükutunu heç nə pozmurdu.
Bir dəstə quş havalanıb lap yuxarı qalxmışdı. Birdən güyültü qopdu. Quşlar
qanadlarını büküb yerə şığıdılar. Bu, Kosaoğluna ləzzət verdi. "Bax, belə
lazımdır! - deyə düşündü. - Yuxarı qalx, sonra da aşağı şığı, qabağına kim keçsə,
üstünə cum. Onda səni sayarlar".
O, atı mahımızladı. Yolda Kazıma rast gəldi. Briqadirlikdən çıxanlandan
sonra Kazım heç bir işə getmək istəmirdi. O, Qurban qağasınm yeni vəzifə
verəcəyini gözləyirdi.
Kazım Kosaoğlunu at belində görəndə:
- Uğur olsun, Qurban qağa, hara belə - deyə soruşdu. - Bəs niyə at
minibsən
Kosaoğlu özünü sındırmadı:
- Ata minəndə adaımı ürəyi tel-tel olur. Eşitməyibsən, at minən
qocalmaz!
194