7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
Bir az da keçdi. İmran gəlmədi. Zeynəb təkcə yola düşdü. "Onun ki ağzı
qızışdı, gəlib çıxmaz".
O, kəndin ortasından keçən böyük yolla evlərinə tərəf addımladı. Məktəbin
yanında Kazıma rast gəldi. Qız Kazımın üzünə baxmadan ötüb keçmək istədi.
Ancaq briqadir onu saxladı:
- Yenə nə olub, ay qiz Haqq-salamı havaxtdan kəsibsən
- Sən aralıqda quyruq bulamağa başlayandan.
Kazım tutuldu, qaşqabağını salladı.
- Yenə nə olub
- Mən hardan bilim
- Doğrudan bilmirsən
- Çörək haqqı, düz deyirəm.
- Arvad kimi and içməkdənsə, kişi kimi üzə söz danış. Gedib orda-burda
qeybət qırıb əl altından iş düzəltmə.
- Mən nə iş düzəltmişəm ki
- Özün yaxşı bilirsən. Kosaoğlunun çənəsinin altını mən ha kəsdirmirəm.
- Kəsdirəndə nə olar Kişi ilə şəxsən dostam. Evinə də gedib gəlirəm.
Bunun heç kəsə dəxli yoxdur. Bunu şəxsən o, bir də mən bilərəm.
- Kolxozun işini də şəxsən siz həll edirsiniz
- Bəs kim həll eləyəsidir.
- Məni də manqabaşçılıqdan şəxsən siz çıxardıbsınız
Kazım ürəyində sevindi: "Belə əl-ayağa düşərsən! Adamı saymayanda başına
bu oyunu açarlar! İndi sənin canın mənim əlimdədir! Hara istəsəm sürüyəcəm.
Heç atılıb-düşmə". Zahirdə isə özunü bilməməzliyə vurdu.
- Yalan sözdür. Qurban qağa elə iş tutmaz.
- Amma tutub. Burda sənin də barmağın var.
Kazım Zeynəbə daha da yaxınlaşdı. Qaranlıqda onun gözləri parıldadı.
Səsinə mülayim, nəvazişli bir ahəng vermək istədi.
- Bura bax, Zeynəb. Mən həmişə sənin tərəfini saxlamışam. Keçən il hər
yerdə adını birinciliyə çəkdim. Amma sən mənim qədrimi bilmədin. Axır vaxt
adama heç məhəl də qoymursan. Zərər yoxdur, mən yenə sənə kömək elərəm.
Qoymaram səni manqabaşçılığından çıxarsınlar. Qurban qağamla şəxsən
danışaram.
- Qorxuram, əziyyətə düşəsən.
- Nə əziyyəti var, özün bilirsən ki, Qurban qağam mənim bir sözümü iki
eləməz. Kişinin yanında xətir-hörmətim var.
59