7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
Alan onu çağırır. Gülümsündü. Tüfəngin qayışını çiyninə aşırıb getmək istədi.
Elə bu vaxt Qönçə xanım qardaşının boynuna sarıldı.
- Sene ne otdu, ay bacı
- Heç özüm də bilmirəm, ağrın alım. - Kəlağayının ucu ilə gozünün
nəmini sildi. - Yolundan qalma, get.
Ələddin iki yanını basa-basa, cığırla yarğanın başındakı evə doğru
addımladı...
Qönçə xanım çaynik gətirdi, içinə quru çay tökdü, üstünə qaynar su aldı və
dəmkeşin üstünə qoydu ki, dəmlənsin. Əlləri əsirdi. Nə qəder çalışsa da, sakitləşə
bilmirdi. Bir istədi doqqaza çıxsin, qaynı arvadını səsləyib Həsən ağanı soruşsun.
Amma nədənsə yerindən tərpənmədi. Donunun ətəyi ilə samovarın qulpundan
tutub eyvana qalxmaq istədi. Elə bu vaxt suların qıjıltısı arasından acı bir ulartı
eşitdi. Ona elə gəldi ki, ulayan hardasa tək qalmış yalquzaq canavardı. "Murdar
yenə ziyanlıq edəcək", - deyə düşündü və pillələri qalxmağa başladı.
- Çırağı niyə yandırmayıbsan
Arvad diksindi. Dönüb həyətə yenicə gəmiş, hələ də atdan enməyən ərinin
üzünə baxdı. Elə bu vaxt ulartı yenidən eşidildi. Qönçə xanım samovar əlində
pilləkəndə donub qaldı. Dinlədi və başa düşdü ki, bu ulama canavar ulaması
deyil. Ulayan it idi. Özü də elə acı-acı, elə vahiməli ulayırdi ki, elə bil darda
qalmış adamdı, haray salıb bütün dünyanı köməyə çağırırdı. Birdən arvadın
üzünə qan vurdu. Saçlarının dibinə elə bil qor doldu. Əlindəki samovarı gurultu
ilə yerə saldi. Ayağının pöşülənməsini hiss etmədi. Səldirəyə-səldirəyə, dilidodağı
təpimiş halda özünü hələ də atdan düşməmiş ərinin üstünə saldi.
- Deyəsən atamın evi yıxılıb, a kişi, bir qulaq as, gör ulayan bizim itdimi
Şəmistan ağa hələ yolda ikən itin ulamasını eşitmiş və Alanın səsini
tanımışdı, sümüyü eymənmişdi. Amma özünə toxtaqlıq verib arvadına acıqlandı.
- Qaraçı harayı salma görək, it ulayanda nə olar
- İtin ulaması pis şeydi, a kişi, it ulayanda ziyanlıq olur.
- Ağzını xeyirliyə aç!
Şəmistan ağa yəhərdən enmədi. Atın başını qanırıb doqqaza çıxdı və bir baş
Kürə doğru çapdı. Qönçə xanım əli ürəyinin üstündə atın ayaq tappıltısı
eşidilməz olana qədər həyətin ortasında qaldı.
255