7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
Sığallanmaqdan doymurdu. Onun özü sinfə girməzdən əvvəl ətrinin qoxusu
otağa dolardı.
Mürsəl qonşu otaqda hisli çırağın solğun işığında kişilərə dərs keçirdi. O, teztez
dayanır, aşağıya əyilir, kobudlaşmış barmaqların güclə tutduğu qələni
düzəldir və göstəriş verirdi. Zöhrə o, aşağı əyildikdə göz altından oğrunca ona
baxırdı. Sonra pul kimi qızarıb başını dəftərin üstünə əyirdi. Gəlinin bu
hərəkətləri Uçitelin gözündən qaçmamışdı.
Məşğələ qurtardıqdan sonra hamı ayağa durur, qaranlıq gecələrdə əllərinə
götürdükləri şaxtaçı çırağına bənzər lampaları işıldada-işıldada kənd yollarına
səpələnirdilər. Elə bil iri, titrəşən yarpız böcəkləri doqqazlara, həyətlərə
doluşurdu. Qəribə idi..., başqa vaxtlar zəncirdən açılmış kənd itləri doqqazda bir
qaraltı görən kimi atılıb hücuma keçir, az qalırdı qabaqdakını süpürləyib
basmarlasınlar. Amma yanan çıraqları görən kimi qaçıb çəpərin böyrünə qısılır
və qorxudan zingildəyirdilər. Mürsəl isə adəti üzrə gediş-gəliş kəsilib kənd
tamam sakitləşənə qədər eyvanda qrammofon oxutdurardı.
Beş-on gündən sonra kəndi yeni bir zümzümə bürüdü. Həyət-bacalarda, çay
qırağında, doqqazlarda qımqımı üstündə yeni mahnı oxumağa başladılar. Bu
zümzümə və qımqımılarda tez-tez Zöhrənin, Mürsəlin adı çəkilirdi. Zöhrə bu
işlərin nə ilə qurtaracağını bəlkə də əvvəlcədən hiss edirdi, amma qəlbində
cücərən və yaz bənövşəsi kimi boynu bükük olan hissin qarşısını ala bilmirdi.
Sümüyü çaxnaşsa da, özünü bilməməzliyə qoyurdu. Mürsəlin isə heç nədən
xəbəri yox idi. Uçitel də yaman təşvişdə idi. Aylar, günlər dolaşdı. Gecə kursları
qurtardi, arvadlar, kişilər hıqqana-hıqqana yazıb oxumağa başladılar.
Məktəbin həyətində bir dəstə atlı dayandı. Qabaqdakı kəhərin belində əyləşən
kişi cilovu çəkdi, sonra qamçısinı çərkəzi yəhərin üstündən aşırıb yanpörtü
oturdu. Onun uzunboğaz çəkməsi azca palçığa bulaşmışdi. Əynində qalife şalvar
və yarımkürk var idi. Geyimindən hərbi adama oxşayırdı. O, əlini cibinə salıb
qızıl papiros qutusunu çıxartdı, qapağını açıb iri cığala kağızı götürdü. Saçaqlı
sarı tütündən arasına doldurub papiros bükdü. Zoğal müştüyünə taxıb yandırdı.
Tüstü-duman içində gözlərini qıyıb məktəbin ikinci mərtəbəsinə baxdı.
4
297