7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
nal şaqqıltısı, kişnərti bir-birinə qarışdı. Gah o bunun dizini yerə gətirdi, gah bu
onun. Torpaq eşim-eşim oldu, ot xıncım-xıncım. Uşaqlar nə qədər çalışdılarsa,
onları ayıra bilmədilər. Belə getsəydi, atlar bir-birini gəmirib şikəst edəcək, ya da
qızıl qana bulayıb öldürəcəkdilər. Birdən hardansa peyda olan nökərlərdən biri
atın irəşməsindən yapışıb onları aralamaq istədi. Ömər koxagilin kəohəri kömək
gəldiyini və irəmənin cilovlandığını görüb daha böyük qəzəblə irəli cumurdu,
rəqibinin yalnından yapışıb boynunu qanırmağa çalışdı. Alqazaxlıların kəhəri
çırpındı və birdən necə güc gəldisə irəşməni dartıb nökərin əlindən çıxartdı və
dal ayaqları ilə atın döşünə necə vurdusa, at təngildədi. Alqazaxlıların kəllori ona
göz açmağa imkan vermədi, boynunu qanırıb yerə yıxdı. Nökər gördü ki, at
xırıldayir, iri xəncərmi sıyırdı...
Kəndə haray düşdü. Hər iki tərəfdən tökülüşüb gəldilər. Atışma başlandı.
Hərə özünə bir mətəris tapdi, tayfa-tayfaya bölünüb üz-üzə dayandılar. Düz üç
gün kənddən atışma səsi kəsilmədi. Üç gündən sonra camaat bir səhər yuxudan
durub gördü ki, hər iki nəslin əli tüfəng tutan başıpapaqlıları gecə ikən kəndin üst
tərəfindəki təpəlikdə səngər qazıb, üz-üzə marığa yatıblar. İki gün də keçdi,
atışma kəsmədi. Evlərdə arvad-uşaq üzünü cırıb saçını yolur, əlləri ürəklərinin
üstündə göz yaşı axıdırdılar. Hər güllə açılanda diksinir, gecəli-gündüzlü səksəkə
içində çırpınır, səhəri ayaq üstündə açırdılar. Hamıdan çox ağlayan və özünü
öldürənlərdən biri də Həmayil idi.
Həmayıl üç ayın gəlini idi. Hələ əlinin xınası getməmişdi. Hələ əri evinə,
Çıraqlıların qayda-qanununa isinişməmişdi. İndi də araya dava düşmüşdü.
Səngərin bir tərəfində qardaşları, əmisi uşaqları marığa yatmışdılar, o biri
tərəfində isə əri və qayınları. Bilmirdi neyləsin. Bir gün də keçdi. Səngərlərdən
səs-səmir gəlmədi. Həmayilın ürəyinə damdı ki, atışanların gülləsi qurtarıb. Həm
də neçə gündü acdılar, onlara yemək-içmək aparan yoxdu. Əslində heç kəs irəli
çıxa bilmirdi. Çıraqlılardan biri təpənin döşündə görünən kimi Alqazaxlılar
gülləyə basırdı, Alqazaxlılardan görünəndə Çıraqlılar.
Həmayıl tezdən durdu. Ərinin patron dolu qoltuqaltısını kəlağayısının
altından çalın-çarpaz belinə bağladı. Ala xurcunun bir gözünü xamralı çörəyi, o
biri gözünü isə pendir, yağ, balla doldurdu. Su dolu cürdəyi əlinə aldı. Cığırla
təpənin döşündəki səngərlərə doğru addımladı. Hamı gəlinin bu işinə mat qaldı.
Əllərini gözlərinin üstünə qoyub Həmayılın arxasınca baxdılar.
259