7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
döşəyə uzanandan sonra da gözünə yuxu getmədi. Yerin içində o üz-bu üzə
çevrildi. Ancaq səhərə yaxın gözünə yuxu getdi.
Ertəsi günü zurnaçılar yenə gəldilər. "Səhər havası" çaldılar. Camaat
məktəbin həyətinə toplaşdı. Ancaq nə Mürsəl müəllim göründü, nə də onun
qrammofonu oxudu. Uçitel təşviş içində pilləkənlə yuxarı qalxdı. Pəncərədən
Mürsəl müəllimin otağına baxdı. Pəncərənin şüşəsi çilik-çilk olmuşdu. Stolun
üstündəki çıraq öləziyib sönmüşdü. Mürsəl isə qızıl al qana boyanmışdı.
Uçitel birdən-birə titrətməli adam kimi büzüşdü. Pencəyinin yaxasını dartıb
düymələdi. Elə bil bir anın içində kişinin beli əyildi. Astaca addımlarla məscidə
doğru getdi. Səhar tezdən olmasına baxmayaraq baş molla məscidin yuxarı
tərəfində əyləşmişdi. Onun qaşları da, saqqalı da əmmaməsi kimi dümağ idi.
Qabağında kitabə, üstündə də Qurani-Kərim var idi. O, Uçitelin gəldiyini hiss
etsə də, qımıldanmadı, əvvəlki ciddiyyətilə, sakitcə Quranı oxumaqda davam
etdi. Uçitel astanada ayaqqabısını soyunaraq onun mütaliəsinin qurtarmasını
gözlədi. Hərçənd, bilirdi ki, molla Qurani-Kərimi oxumaqdan daha çox vərəqlərə
baxır və özünü məşğul kimi göstərir. Ancaq gözləməli idi. Quran və namaz üstə
olan adamı yarımçıq dindirməzdilər.
Aradan xeyli keçdikdən sonra molla Quranı örtdü, əbasını düzəltdi, ağarmış
qaşlarının altından boylanan və hələ diriliyini itirməyən gözlərini astaca qaldırıb
Uçitelin üzünə zillədi.
- Səhər-səhər xeyirdimi
- Yox, molla, bu gecə bizim müəllimi öldürüblər.
Mollanın qaşları çatıldı, sir-sifəti turşaldı.
- İndi məndən diləyin nədir
- Ölünü yerdən qaldırmaq lazımdı.
Molla fala baxırmış kimi qarşısındakı Quranı açıb vərəqlədi, çiynindən
sürüşüb düşməkdə olan əbasını düzəltdi və astaca dilləndi:
- Xəbər verin, qohum-əqrəbasına gəlib meyiti aparsınlar.
Uçitel təxminən bu cavabı gözləyirdi. Amma cavabı da hazır idi.
- Yox, molla, o bizim kəndə qurban gedib, biz də onu dəfn etməliyik.
Gəlmişəm siznən məsləhətləşəm və ölünü el adətincə yerdən götürək.
6
303