7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
- Nə fikir, Nəsib dayı
Nəsib dayı nə deyəcəyini bilmədi. Fikrini dəyişdi. İmranın yarasına
toxunmamağı daha münasib bildi:
- İşi-gücü deyirəm, düzələcək. Bu il pambığımız yaxşıdır. Keçən il bu
vaxt heç otuz faiz verməmişdik. İndi altmışı keçmişik. Yeni üsulla becərmə
qolumuzdan tutdu.
İmran Nəsib dayının başqa söz demək istədiyini, lakin mövzunu qəsdən
dəyişdiyini hiss etdisə də, üstünü vurmadı. Qüssəli-qüssəli qımışdı.
- Bəs maşınlar Sözün düzü, təzə direktor bizim yaman dadımıza çatdı.
- Düz deyirsən, qoçaq oğlanmış.
Onlar birinci briqadanın tarla düşərgəsinə çatdılar.
Zeynəb bir saat əvvəl məntəqəyə yola saldığı maşını gözləyir, arabir də
qurudulmuş pambığı xarallara dolduranlara komək edirdi. Lakin qızın diqqəti
başqa yerdə idi. Gözlərini sahənin aşağısında işləyən pambıqyığan maşına
zilləmiş İmranın solğun çöhrəsinə fikir verdikcə, gizlicə köksünü ötürdü: "Qızı
vermadilər, gədə fikir çəkir. Gör bir necə arıqlayıb". O yaxınlaşıb ehmalca
İmranın qoluna toxundu:
- Üzünü niyə qırxdırmırsan Lap keşişə dönübsən...
- Vaxt yoxdur, - deyə İmran köksünü öttirdü.
- Ə, buna nə vaxt Çobanın könlü olsa, təkədən pendir tutar.
Ayıbdır, get üzünü qırxdır, yoxsa qızlara goz eləyərəm, səni hoydu- hoyduya
götürərlər.
İmran Zeynəbin qəsdən zarafat eləyib onun könlünü açmaq istədiyini hiss
edir, daha da kədərlənirdi.
Xarallara doldurulan pambığı yoxlayan Nəsib dayı İmranı çağırıb, başqa
briqadalara da baş çəkməyi təklif etdi.
Onlar getməyə hazırlaşanda Zeynəb:
- Günorta bizə qonaqsınız, - dedi.
- Nə münasibətlə - İmran maraqla ona baxdı.
- Gələrsiniz, görərsiniz.
Onlar geri qayıdanda briqada çinar ağacının kölgəsinə toplaşmışdı. Tükəzban
xala qolunu çirməyib qazanların yanında hərlənir, bişirdiyi xörəyin dadına
baxırdı. Bir tərəfdə də samovarlar səs-səsə vermişdi. Kərim dayı artezian
quyusundan bir çəllək su gətirmişdi.
Çinar ağacının kölgəsində böyük məclis qurulınuşdu. Briqada bayram edirdi.
204