7b4iaLoJ3

____________________Milli Kitabxana_____________________
Necə oldusa, birdən Güləsər özünü Nəsibin qollarının arasında gördü. Nəsib
onu sinəsina basıb yanağından öpdü. Güləsər onun üzünə bir sillə çəkdi. Nəsib
əli üzündə dayanıb, ondan aralanan qızın dalınca baxdı. Peşman oldu. Ona elə
gəldi ki, dünya üstünə uçdu, uşaqlıqdan ürəyində bəslədiyi ən əziz bir arzunu özü
məhv etdi. Nəsib Xallını bir daha görə bilməyəcəyini, qızın onu ömründə
dindirməyəcəyini düşünəndə az qaldı ürəyi partlasın. Kor-peşman evə gəldi. Üzü
üstə döşənib yatdı.
O axşam Nəsibin tütəyi dillənmədı. Güləsər heyəcanlanmağa başladı.
Nəsibdən ayrılandan sonra o da peşman oldu. Bütün gecə yerin içində uzanıb
gözünü tavana zillədi. Xəyallar, düşüncələr onun yuxusunu qaçırtdı. Səhər açıldı.
Xallı suya getdı. Qapı-bacada hərləndi. Qaranlıq düşən kimi Tükəzbanın yanına
gəldi. Yenə də evin dalında oturub Nəsibin tütəyinə qulaq asmaq istədilər. Lakin
Nəsib damın üstündə görünmədi. "Görəsən, gədəyə nə oldu – deyə Güləsər
düşündü. Əlim qurasun, mən onu niyə vurdum"
O dözə bilmədi.
- Tükəzban, görəsən Nnsib hara gedib
- Heç hara.
- Bəs niyə səsi-sorağı yoxdur
- Doğrudan, ay Güləsər, heç səsi gəlmir, - deyə Tükəzban diqqətlə
bacılığının üzünə baxdı: - Ay qız, heç soruşmadım, dünən məndən sonra nə
danışdınız
Güləsər qızardı.
- Heç nə. Sən də südü bəhanə eyləyib qaçdın.
- Yox, qardaşımın canı üçün, düz sözüm idi. Gedıb gördüm süd daşıb,
hələ sənə deməmişəm, anam süpürgəni götürüb mənə bir-iki çaldı da, hə, de
görüm o sənə nə dedi
Güləsər qıpqırmızı olub başını aşağı saldı. Bunu hiss edən Tükəzban daha da
maraqlandı:
- Məndən söz gizlədirsən
- And iç ki, heç kəsə deməyəcəksən
- Ayıb olsun, mənə inanınırsan
- Yox, qorxuram. Özün bilirsən, atam xəbər tutsa, məni tikə-tikə
doğrayar.
- Qardaşımın canı üçün ağzımdan bircə kəlmə də qaçıtmaram.
138